United States or Palestine ? Vote for the TOP Country of the Week !


Weldra onderwierpen zich de Geldersche Staten, van alle zijden bestookt, aan den Aartshertog, die nu met zijn Gemalin in de meeste steden plechtig werd gehuldigd. Wel bleef Arnhem nog in handen van Jan van Kleef; maar het liet zich aanzien, dat die stad, zoowel als het Sticht, op den duur aan de zegevierende wapenen van Maximiliaan geen weerstand zoude kunnen bieden.

Het laatste bevel, hetwelk hem de Aartshertog had doen toekomen, was van een zoodanigen aard, dat het veeleer staat- dan krijgskundige overpeinzingen van hem vorderde; hem werd namelijk gelast, drie voorname Hollandsche ballingen, te weten Huig De Groot, Uyttenbogaert en Grevinkhoven, die zich op dat tijdstip in 's-Hertogenbosch bevonden, door beloften, geschenken of anderszins over te halen om de Spaansche zijde te kiezen en met hun ongemeene begaafdheden te sterken.

De keizer stelde als hoofd van het huis Oostenrijk het hoogste belang in het ten einde brengen van den oorlog. De meer dan dubbelzinnige verhouding, waarin de aartshertog Matthias zich in de Nederlanden bevond, dreigde oorzaak te worden van een breuk tusschen den Spaanschen en den Duitschen tak van het Oostenrijksche huis: dit gevaar moest de keizer trachten af te wenden.

Ammersode ging toen over op Johans zoon Gerhard van Broechuysen van Weerdenburch, wiens Heerlijkheid van den laatsten naam, benevens de dorpen Hiern en Neerijnen, door den Aartshertog Maximiliaan in 1481 verheven werd tot eene Hooge-heerlijkheid, met het recht van galg en put.

Dat deze nog bijna 40 000 man had overgehouden, bevredigde hem niet; eerst wanneer hij voor goed met hem had afgerekend, zou hij de handen vrij hebben tegenover Venetië en Rome. September was 't echter reeds geworden, voordat Moreau zijn tegenpartij, aartshertog Karel, ver genoeg had teruggedrongen, den Donau overgegaan en naar München op marsch was.

De republiek bleef nog steeds oorlogvoeren; Spanje bedreigde haar op zijn beurt; Frankrijk, destijds haar trouwe bondgenoot, trad bemiddelend op tusschen den Aartshertog en de Venetianen, en het zoogenaamde traktaat van Madrid kwam tot stand, dat den 26sten September 1617 te Parijs werd geratificeerd.

Dit stelsel moest noodwendig voeren tot het verkiezen van een anderen vorst voor de Nederlanders, wanneer de vormelijke en besliste afzwering van Philips zou hebben plaats gehad. Doch op wien zou die keuze van een nieuwen vorst vallen? Op den aartshertog Matthias?

Terwijl een leger van circa 60.000 man in naam onder aartshertog Ferdinand, feitelijk onder den veldmaarschalk Mack, in Duitschland de komst der Russen afwachtte, wilde hij met een macht van de dubbele sterkte in Tyrol, doch hoofdzakelijk in Italië, aanvallend te werk gaan en hier een beslissende overwinning trachten te behalen.

Een artikel van dat traktaat bepaalde, dat de Aartshertog een duitsch garnizoen in Segna zou leggen, en dat, zoodra dit geschied was, Venetië hem een der vestingen zou teruggeven, waarvan het zich gedurende den oorlog had meester gemaakt.

Aartshertog Albertus, die zijne vredesvoorslagen van de hand gewezen zag, besloot den oorlog uit alle macht door te zetten; hij kon dit des te eerder doen, dewijl hij nu niet langer genoodzaakt was om terzelfder tijd Frankrijk en de Nederlanden te bestrijden.