United States or Turkmenistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Intusschen ter zelfde maand van het volgende jaar weder, dwong de Hertog hem tot afstand aan zijn ouderen broeder Gerhard, van Weerdenburch met het dagelijksch gericht, van Ammersode met het hoog en laag gericht, en van de tienden van Rossem, Driel en Herwaerden, met bepaling, dat Weerdenburch altijd aan den rechten stam versterven, en nimmer overgebracht worden zou.
Gerhard, sedert 1512 gehuwd met Margareta, Erfdochter van Heer Daniel van Praet van Moerkercken, Heer van Merwede, en Baliuw van Zuid-Holland, bleef zonder kinderen, zoodat by zijn dood, die in 1547 plaats vond, de vaderlijke erfgoederen weder te rug vielen op Heer Walraven, die ze nu tot op zijn sterfdag, in 1557, behield.
Aan zijn voeten ontspringt een bron en stroomt in een opening der rotsen. "Kom, oude," zegt de Satan, lachend en terwijl hij zich buigt, verdwijnt hij onder een rots. Ontsteld volgt meester Gerhard hem. Hij bevindt zich in een grot der rotsen. Het water van de bron stroomt kabbelend in een kanaal, welks begin hij aanschouwt.
Ammersode ging toen over op Johans zoon Gerhard van Broechuysen van Weerdenburch, wiens Heerlijkheid van den laatsten naam, benevens de dorpen Hiern en Neerijnen, door den Aartshertog Maximiliaan in 1481 verheven werd tot eene Hooge-heerlijkheid, met het recht van galg en put.
In den slag met Hertog Gerhard van Berg, 10 November, 1444, die vooral door de lafhartigheid van Geraert van Culenborch verloren ging, toonde Willem van Egmond een ridderlijken en onvertsaagden moed, maar zag zich, door de overmacht gedwongen, eindelijk met zijn getrouwen Drossaat tot de overgave genoodzaakt.
Koning Lodewijk nam in 1267 andermaal het Kruis aan, en zond naar Friesland eenen monnik, Gerhard, om aldaar het Kruis te prediken. Deze trok geheel Friesland door, doch hield zich den meesten tijd, volgens getuigenis van den gelijktijdigen Schrijver Menco, in Norden op, alwaar hij het Jakobiten-Klooster stichtte.
De vlammen vernietigden de ontwerpen van den bekwamen meester, en eeuwenlang bleef de reusachtige Dom onvoltooid. Het werk treurde over zijn oprichter, verlaten waren de gewelven, onvoltooid de grootsche torens. De inwoners van Keulen beweerden, de de geest van meester Gerhard 's nachts klagend om den Dom zweefde.
Was hij de duivel zelf of slechts een duivelsche magister van de zwarte kunst? "Welnu, meester Gerhard, hoe staat het met uw werk? Ik zie, dat gij rustig voortgaat. Gelukkigerwijs heb ik mijn arbeid spoedig volbracht, anders liep ik gevaar mijn weddenschap te verliezen."
Den volgenden morgen verscheen bij het aanbreken van den dag nauwelijks had de meester zijn huis verlaten de rondtrekkende magister. Getrouw deelde de vrouw hem mede, wat zij gehoord had. Toen liet de man in den vuurrooden mantel een zegevierenden lach hooren en verdween. Bleek en angstig bleef de praatzieke vrouw van den meester achter. Meester Gerhard stond bovenop de Domkerk.
Achter hem stond de duivel in scharlaken gewaad, de zwarte baret met de wapperende hanenveer versierd. Hij had een zegevierende uitdrukking op het gelaat. Zwijgend wees hij naar beneden; aan den voet van den Dom was een beekje zichtbaar, snaterend zwom een eend in dit water en werd door meerdere gevolgd. Toen greep woede en vertwijfeling meester Gerhard aan. Verloren was de weddenschap en de ziel.
Woord Van De Dag