United States or Lithuania ? Vote for the TOP Country of the Week !


En glimlachend verwachtten ze haar den ouden Dahlberg te zien kussen. Maar zij stond in haar toorn. "Mag ik niet liever een oorveeg geven aan wie ik 't minst liefheb?" Een oogenblik later brandde Gösta's wang onder haar vaste hand. Hij werd rood tot over de ooren, maar bedwong zich, greep haar hand, hield die een oogenblik vast en fluisterde: "Kom over een half uur in de roode zaal beneden."

Het lot had hem gedwongen. Tegen het lot kan niemand zich verzetten. Al waren de sterren de bruiloftskaarsen geweest, en Don Juans bellen de kerkklokken, die haar bruiloft inluidden met den ouden Dahlberg, dan had ze toch met Gösta Berling moeten vluchten. Zóó machtig is 't noodlot. Zij waren goed en wel voorbij de pastorie en Munkerud gekomen. Op de helft van den weg naar Ekeby lag Berga.

Zeer ontstemd trad de fiere schoonheid van het stadje de danszaal in en zag de verzamelde gasten aan. 't Allereerst zag ze den kleinen, kalen Dahlberg naast den grooten, slanken, blonden Gösta Berling. Zij had hen allebei de zaal wel uit willen jagen. Haar verloofde kwam haar ten dans noodigen, maar zij ontving hem met honende verbazing. "Wil jij dansen? Ben jij dat gewoon?"

Eerst zwegen de jongelieden; maar zij begon het gesprek, trotsch en overmoedig, "Heb je gehoord, Gösta, wat de dominé vandaag voorgelezen heeft?" "Heeft hij gezegd, dat je 't mooiste meisje bent tusschen 't Löfvenmeer en de Klarbeek?" "Je bent dom, Gösta, dat weten de menschen wel. Hij heeft 't huwelijk van mij en den ouden Dahlberg afgekondigd."

Zij is het die Anna bewogen heeft Ferdinand te verlaten en den ouden Dahlberg te nemen. Maar ze zijn nog niet getrouwd en zullen 't nooit worden. Nu ga ik naar Borg, en daar ontmoet ik Anna. Ik zal met haar spreken, ik zal ze weghalen van de dominé's-familie, van haar bruidegom. Ik zal ze van avond mee hierheen nemen, dan zal de oude Dahlberg tenminste geen pleizier van haar hebben."

En de jonge meisjes kwamen om haar geluk te wenschen. "Speel geen comedie, meisjes! Je gelooft toch niet, dat iemand verliefd kan worden op den ouden Dahlberg? Maar hij is rijk en ik ben rijk; daarom passen we goed bij elkaar." De oude dames gingen naar haar toe, drukten haar de witte hand en spraken over 't grootste geluk in 't leven. "Feliciteer de dominé's-vrouw liever," antwoordde zij.

Nu mag je een kaartje leggen met den ouden Dahlberg." Zwijgend reden zij voort, tot ze de steile heuvels bij Borg opreden. "Dank je voor den rit! 't Zal lang duren eer ik weer met Gösta Berling rijd." "Dank je voor die belofte! Ik ken menigeen, dien 't berouwd heeft dat hij met je naar het feest reed."

Zoo werd afgesproken. Gösta reed alleen naar Borg, zonder éen van de vroolijke meisjes naar 't bal te nemen; maar de vurige wenschen van de achterblijvenden volgden hem. En Sintram, die er in juichte, dat de oude Dahlberg bedrogen zou worden, besloot op Berga te blijven, om Gösta met de trouwelooze te zien terugkeeren.

Beerencreutz wierp een snellen blik om zich heen. Er was niet éen der aanwezigen: Sintram en Daniël Bender en Dahlberg of wie dan ook, die niet inwendig lachte, omdat hij zoo den gek stak met den dommen Henrik Dohna. De jonge gravin begreep het niet direct. Wat zou voor niets gerekend worden?

Hij straalde van genoegen, van zijn kalen kop tot zijn lange, breede voeten. Hij slingerde zijn lange armen en trok gezichten. 't Was duidelijk, dat hij slechte berichten kwam brengen. "Heb je 't gehoord?" vroeg de Booze; "heb je 't gehoord, dat vandaag voor 't eerst het huwelijk van Anna Stjärnhök en den rijken Dahlberg in de kerk te Svartsjö is afgekondigd?