United States or Iraq ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen graaf Hendrik Dohna in Italië reisde, werd hij opgenomen in het huis van den edelman, maakte kennis met diens dochters, trouwde met één van hen en voerde haar mee naar Zweden. Zij, die al vroeg Zweedsch geleerd heeft en alles liefheeft wat Zweedsch is, voelt zich gelukkig in 't berenland.
Nu staat ze op en 't bouquet valt op den grond. "Anna, je maakt me voortdurend wat wijs. Je zegt dat het een oude historie is, en dat de man al lang dood is. Maar ik weet immers, dat het nauwlijks vijf jaar geleden is, dat Ebba Dohna stierf. En dan zeg je, dat je dit zelf beleefd hebt. Je bent niet oud. Zeg mij nu, wie die man is!" Anna Stjärnhök begint te lachen.
Toen 't voorjaar kwam en 't ijs smolt werd Ebba Dohna ziek. 't IJs kruide in de dalen, er lag ijs op de heuvels, de meren waren gevaarlijk, de wegen onmogelijk te begaan of te berijden. Gravin Dohna wilde den dokter uit Karlstad laten halen. Er was geen andere dichter bij. Maar haar bevelen klonken vergeefs. Ze kon met smeeken noch dreigen haar bedienden bewegen de reis te ondernemen.
Elken dag ging ze voorbij 't huis, met een paar mooie meisjes. En eens bracht ze Marianne Sinclaire meê; toen gooide je de spa en 't schootsvel weg en werd weer kavalier, Gösta Berling." "'t Was toch mijn eigen keus, ezel!" "Jawel, ja zeker was 't je eigen keus. Later kwam je op Borg en werd gouverneur van Hendrik Dohna en je was toen bijna Gravin Märta's schoonzoon geworden.
Ebba Dohna waagde niet er met iemand over te spreken, maar sinds dien avond leefde ze alleen voor den terugkomst van den Heer en zijn duizendjarig rijk.
De weger wilde er tenminste niet van hooren dat bedrog mogelijk geweest was. En hij zou 't toch wel weten. Toen de kavaliers thuis kwamen, hoorden ze groot nieuws. 't Huwelijk van graaf Dohna zou ontbonden worden. De graaf had zijn hofmeester naar Italië gezonden, om bewijzen te halen, dat het huwelijk onwettig was. Hij kwam in den zomer met voldoende inlichtingen terug.
En ze neemt zich voor de gravin nooit te zeggen, wie de man is, waar ze over spreekt; maar haar te laten denken, dat hij nu dood is. "Toen was hij nog jong," vertelt ze verder, "de levensvreugde vlamde weer op in zijn ziel. Hij bezat de gave van 't woord en een vurig hart, licht tot geestdrift bewogen. En er kwam een avondure, dat hij tot Ebba Dohna van liefde sprak. Ze antwoordde niet.
Ik heb nooit geprobeerd iets te verbergen. Maar 't is niet aangenaam zijn grootste smarten van de daken te hooren verkondigen en nog minder dat zelf te doen." Hij gaat heen. En op 't zelfde oogenblik zet gravin Dohna haar kleinen voet op 't bouquetje blauwe anemonen. "Nu heb je gedaan, wat ik wilde," zegt Anna Stjärnhök op harden toon tot haar. "Maar nu is 't ook gedaan met onze vriendschap.
Joris, gij oude drakendooder, leeft dan de roem uwer daden niet meer, is de glorie uwer wonderen verbleekt? Maar de zaak zal wel geweest zijn, dat de heiligen geen geweld met geweld willen keeren. Daar de boeren van Svartsjö geen verf voor hunne kleeren en geen verguldsel voor hun kronen meer over hadden, lieten zij graaf Dohna begaan, toen hij hen wegdroeg en ze in 't diepe Löfvenmeer wierp.
Buiten op 't ijs van het Löfvenmeer gaat de jonge gravin Dohna een duisteren, levensgevaarlijken gang, om Gösta Berling een waarschuwend woord te kunnen toefluisteren,
Woord Van De Dag