United States or Uzbekistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Waarom vluchtte hij niet ver weg? Was 't niet beter voor hem geweest 't land door te zwerven als een bedelaar en een dief, dan daar in de stille lanen te loopen en weer vroom en goed te worden, na 't leven, dat hij geleid had en dat toch niet overgeleefd kon worden, nu 't onvermijdelijk was, dat Ebba Dohna hem lief moest hebben?

"Om de zonde van zijn jeugd geef ik niet moeder. Ik kan zijn vrouw niet worden omdat hij mij bedrogen heeft en omdat hij nooit kan worden, wat ik wilde dat hij worden zou." "Denk er aan, dat ik hem mijn woord gegeven heb, Ebba." 't Jonge meisje werd doodsbleek. "Moeder, dit zeg ik u, als u mij aan hem tot vrouw geeft, dan scheidt u mij van God."

"Ik hoopte altijd, dat je een goede vrouw zoudt vinden. Eerst geloofde ik, dat het Marianne Sinclaire zou zijn, want ik zag, dat ze je liefhad, al toen je als houthakker in 't bosch leefde. Toen dacht ik, dat het Ebba Dohna zou zijn, en ik reed naar Borg, om haar te zeggen, dat ik je Ekeby zou laten erven, als ze met je trouwen wilde. Heb ik daar verkeerd aan gedaan, dan moet je 't mij vergeven."

Ze wil met haar moeder niet spreken over het duizendjarig rijk van haar droomen, die haar geliefde zou helpen stichten. "Ebba," zegt de gravin, "als je hem lief hebt dan moet je niet vragen, wat hij geweest is, maar zijn vrouw worden. Wie met een gravin Dohna trouwt, wordt zóó rijk en machtig, dat de zonde van zijn jeugd hem wel vergeven kan worden,

Begrijp je niet, dat ik 't eind van deze geschiedenis weten moet?" "Er is niet veel meer te vertellen. Het uur van strijd was voor de jonge Ebba Dohna geslagen. Liefde stond op tegen liefde in haar hart, de aarde tegen den hemel.

Wie maakte, dat de jonge Ebba Dohna te weten kwam, dat je maar een afgezette dominé was zoodat ze je den bons gaf? Dat deed de Majoorske, Gösta Berling. Zij wou je terug hebben!" "'t Mocht wat, zegt Gösta. "Ebba Dohna stierf kort daarna. Haar zou 'k toch niet gekregen hebben."

Toen 't voorjaar kwam en 't ijs smolt werd Ebba Dohna ziek. 't IJs kruide in de dalen, er lag ijs op de heuvels, de meren waren gevaarlijk, de wegen onmogelijk te begaan of te berijden. Gravin Dohna wilde den dokter uit Karlstad laten halen. Er was geen andere dichter bij. Maar haar bevelen klonken vergeefs. Ze kon met smeeken noch dreigen haar bedienden bewegen de reis te ondernemen.

Wat verlangde zij van hem? "Kom eens hier, Gösta," zeide zij en reikte hem opnieuw de hand. "Je moet niet boos worden om wat ik nu zeggen wil: maar ik dacht, dat jij, die.... die...." "Een afgezette predikant zijt, een zwierbol, een kavalier, de moordenaar van Ebba Dohna...." "Ik ken al mijn verdiensten op mijn duim!" viel Gösta haar in de rede. "Ben je nu al boos, Gösta?"

Zij zag naar den datum en de onderteekening, en vond het volgende bijschrift bij Gösta's naam: "Omdat de Majoorske zich van mijn zwakheid bediende om mij van eerlijk werk weg te lokken en mij als kavalier op Ekeby te behouden; omdat zij mij tot Ebba Dohna's moordenaar heeft gemaakt, door haar te verraden, dat ik een afgezette predikant was, daarom onderteeken ik."

Den tweeden keer werd hij huisonderwijzer op Borg, bij Graaf Henrik Dohna. Toen werd hij verliefd op de jonge Ebba Dohna, de zuster van den Graaf. Maar toen zij stierf, juist toen hij geloofde haar gewonnen te hebben, gaf hij alle hoop op, ooit iets anders te worden dan kavalier op Ekeby. Het kwam hem voor alsof voor een afgezetten predikant alle wegen tot herstel van eer afgesloten waren.