United States or Lesotho ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΑΡΓΓΑΝ Δε σκέπτεσθε να τον εισαγάγετε στην αυλή και να του επιδιώξετε εκεί μια θέσι γιατρού; κ. ΔΙΑΦΟΥΑΡΟΥΣ Θέλετε να σας μιλήσω ειλικρινώς; Ποτέ δεν εφαντάσθηκα ευχάριστο το επάγγελμά μας όταν έχωμε να κάνωμε με μεγάλους. Βρίσκω πάντοτε ότι είνε καλύτερα για μας τους γιατρούς να καταγινώμεθα με τον λαόν.

Η Κριτική θα εκμηδενίση τις φυλετικές προλήψεις, επιμένοντας στο ότι ο νους του ανθρώπου, μ' όλη την ποικιλία των μορφών του, είναι ενιαίος. Όταν έχωμε τον πειρασμό να κάμωμε πόλεμο μ' ένα έθνος, πρέπει να θυμηθούμε ότι ζητούμε να καταστρέψωμε κάποιο στοιχείο του δικού μας πολιτισμού κ' ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο του. Εφόσον ο πόλεμος θεωρείται κακός, θα έχη πάντα τη γοητεία του.

Όι, δεν κάνει, δεν κάνει, ψιθύρισε. Έπειτα είπε: — Από σένα, Γιώργο μου, πούχεις ψυχή άδολη και καθαρή, θακούσ' η χάρη τση. — Εγώ πιστεύω, Βαγγελιό, και πρέπει νάχης και συ πίστη. Το Ευαγγέλιο λέει ότι κι ως ένα σπόρο του συναπιού πίστη αν έχωμε, μπορούμε να μετακινήσωμε βουνό. Κεγώ έχω πίστη όχι όσο ο σπόρος του συναπιού, αλλά σα βουνό.

Του άξιζε του κυρ Γιάγκου, αλήθεια, γιατί είνε καλός άνθρωπος και καλός πατριώτης. Αι! 'ς της άλλαις εκλογαίς θα τον έχωμε πρώτο σύμβουλο, χωρίς άλλο. Ευχαριστούμεν, απαντά δειλώς η κυρία Πηνελόπη, πτοουμένη σχεδόν την προστατευτικήν εκείνην οικειότητα της φράσεως, και προσθέτει αμέσως·Τι αγαπάτε; τον Γιάγκο θέλετε; δεν ήλθ' ακόμη.

ΒΑΣΙΛΕΑΣ Πόσον καιρόν ευρίσκεται εις αυτήν την κατάστασιν; ΟΦΗΛΙΑ Ελπίζω ότι όλα θα διορθωθούν. Πρέπει να έχωμε υπο- μονήν· αλλά πώς να κρατήσω τα δάκρυα όταν συλλογί- ζωμαι ότι θα τον έβαλαν μέσα εις το κρύο χώμα; Ο αδελ- φός μου θα το μάθη.

Ξέρεις πως εμείς οι Συριανοί δεν αγαπούμε να έχωμε πολλά ανακατώματα με τους αποθαμμένους και το βράδυ αλλογυρίζομε, για να μη περάσωμεν απ' εμπρός από νεκροταφείο. Τες σαβανώστρες και τους νεκροθάπτες τους φέρνουμε όλους απ' έξω, από τη Μύκονο ή τη Σαντορίνη, γιατί παρά να μαλάζη νεκροκρέββατα και κουφάρια θα προτιμούσε κι' ο πιό ξεπεσμένος Συριανός να μαζεύη καβαλίνα.

Κανένα δέντρο δεν ρώτησε πού πηγαίνουμε. Το νερό δεν εστάθηκε να μας καθρεφτίση. Το κοράκι δε χαμήλωσενούτε για να ιδή αν είμαστε πεθαμένοι. Τ' αστέρια δεν άναψαν για μας. Τα πουλιά πήγαιναν να κοιμηθούν χωρίς να μας ρωτήσουν αν έχωμε να τους δώσωμε μήνυμα — σ' εκείνους που μας λησμόνησαν. Απαντήσαμε τη νύχτα στο δρόμοκαι δε μας πήρε στα παραμύθια της.