United States or Qatar ? Vote for the TOP Country of the Week !
¡Cayó ang magcacanulo? ang bigláng sinabi ni Elías, na siyá'y tinititigan at nilalayuan n~g pauróng; malalagay po cayóng tacsíl at duwag sa m~ga matá n~g m~ga mangguguló, at mahin
Ang magsasapatos ay sinidlan ng takot at nasabi sa sarili: Pinatay; hinubdan ng damit at inihagis dito; kung lapitan ko ay baka ako pa ang mapahamak. Kanyang linagpasan, tinalikdan na sa kanyang paningin ang taong yaon. Makaraan ang sandali, ay lumingon siya at nakita niyang ang tao'y lumayo sa pader at gumalaw na wari tinititigan siya.
Salamat, caibigan co; hinahan~gad cong cayo'y magcaroon n~g maluwalhating paglalacbay ...; datapuwa't bago cayo umalis, itulot po ninyo sa aking sa inyo'y macapagtanong n~g isa; cung sacali't lihís sa tapat na pag-iin~gat n~g lihim ay huwag cayong sumagot. Yumucod si Elias. ¿Paano ang inyong guinawa't inyong nasansala ang panucalang gulo cagabi? ang tanong ni Ibarra na tinititigan si Elias.
¡Huwag! umalis na tayo rito, tayo'y mapapahamac! ang biglang sinabi. Lumacad ca cung ibig mo, acó'y tátanggap. ¡Bruno! Sa cawaláng palad ay lumapit ang isang táo at sa canilá'y nagsabi: ¿Pupusta ba cayó? Aco'y sa búlik. Hindi sumagot ang dalawáng magcapatid. ¡Logro! ¿Gaano? ang tanóng ni Bruno. Binilang ang canyang m~ga aapating pisong guinto: tinititigan siya ni Brunong hindi humihin~ga.
Cung gayón ang ipinagpatuloy n~g sundálo n~g madálang na pananalitâ, at canyáng tinititigan ang m~ga matá ni Sisa, icáw ay sumáma sa amin; pagsisicapan na n~g iyóng m~ga anác na humarap at isísipót ang salaping ninacaw: ¡Sumama ca sa amin! ¿Acó? ¿sumama acó sa inyó? ang ibinulóng n~g babae na umudlót at minamasdan n~g boong pagcagulat ang m~ga pananamít n~g sundalo. ¿At bakit hindî?
Tumiguil n~g pananalitâ ang matandáng lalaki, at n~g makita niyang siyá'y tinititigan ni don Filipong nagninilaynilay, ngumitî at mulíng nagsalitâ: Halos nahuhulaan co ang iniisip po ninyó. ¿Siyá n~ga pô ba?
Nagpasimulâ n~g pag-awit si Sisa sa tapat n~g bahay, na tinititigan ang buwang nagduruyan sa isáng lan~git na azul at napapag-itanan n~g m~ga alapaap na culay guintô. Nakikita siyá ni Basilio'y hindi macapan~gahas lumapit, at marahil hinihintay niyáng umalis doon; lumalacad sa magcabilacabila, n~guni't pinan~gin~gilagan ang paglapit sa cuartel.
Tinititigan siya ni Sisang hindi gumágalaw; isang wangki sa pagtatacá ang naguhit sa canyáng m~ga matá, at isáng bahagyáng n~giti ang siyáng nagpapagalaw sa canyáng m~ga putlaing m~ga labi: kinalulugdan niyá ang sayaw n~g guinoong babae.
¿Bakit? ang itinanóng n~g alférez na humaráp sa cura: ¿iyán pô bagá ang iná n~g inyóng dalawáng sacristán? Sumáng-áyon ang cura sa pamamag-ítan n~g pagtan~gô. ¡Na nan~gawaláng hindî man lamang guinawâ ang anó mang pagsisiyásat tungcól sa canilá! ang idinugtong ni Don Filipo n~g wári may poot, at tinititigan ang gobernadorcillo na ibinabâ ang m~ga matá.
Nang canyáng lisanin ang bahay ni Crisóstomo, warì'y sirá ang isip na tumátacbong hindi nalalaman ang pinatun~guhan. Tinahac ang m~ga capatagan, dumating sa isáng gubat na totoong malakí ang pagcaguiyaguis; tinatacasan ang cabayanan, tinatacasan ang liwanag, nacaliligalig sa canya ang buwan, pumasoc siyá sa talinghagáng lilim n~g m~ga cahoy. Nang naroroon na'y cung minsa'y tumitiguil, cung minsa'y lumalacad sa m~ga di kilalang landás, cumacapit sa punò n~g malalaking cahoy, nababayakid sa m~ga dawag, tumátanaw sa dacong bayan, na sa dacong paanan niyá'y naliligo sa liwanag n~g buwan, nacalatag sa capatagan, nacahilig sa m~ga pampan~gin n~g dagat. Nan~gagliliparan ang m~ga ibong nan~gapupucaw sa caniláng pagtulog; nan~gagpapalipatlipat sa sa isá't isáng san~gá, nan~gaghuhunihan n~g matataos na tinig at tinititigan siyá n~g mabibilog na m~ga matá n~g nan~gaglalakihang m~ga panikî, m~ga kuwago at m~ga sábucot. Hindi silá tinitingnan at hindi man lamang silá náririn~gig ni Elias. Ang acal