United States or North Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !
At si Tirso, ang makatang tuwina'y may salamisim sa diwa, may gayuma sa mata, may pulot sa labi't may lambing sa bawa't kilos, ay natatalagang huwag lumayo kaunti man sa piling n~g mestisa.
N~guni't ang kabayong nagn~gin~gitn~git mandi'y hindi napigil n~g nagpapalakad kung hindi nang halos ay mabunggo na lamang n~g kanilang kalesa ang kalesang sinasapantaha nilang kinaroroonan ni Tirso at ni Elsa. Sa gayo'y kapwa walang maalamang gawin sa pan~gun~gubli, dahil sa malaking pagaalaalang sila'y makikita n~g makata at n~g mestisa, kung ang m~ga ito'y magsiibis sa sasakyan.
Nicandro na masasabi namang halos mahibanghibang na sa n~galan at larawan n~g mestisa, ay kapwa hindi gumamit noon n~g pagkakaila at ang tuyo at lagay n~g isa ay ganap na sumakaalaman n~g isa pa.
Ang makata naman ay dili ang hindi nakapagbitiw n~g isang malalim na buntonghinin~ga. Pandakan na po, ang saad n~g matanda; at ang bahay na iyong natatanaw nating sagana sa ilaw, ay siya ninyong patutun~guhan. Marami pong salamat, ang nagkapanabay na sambot n~g magkasama. Mula sa malayo ay may makapangyarihang tinig na sumi~gaw: ¿Elsa? At ang tinig ay nakilala n~g mestisa: sa kanyang kapatid.
At ikinasiya n~g mestisa ang m~ga patunay na narinig sa alilang yaong babae ring paris niya.
At ang kasiyahang iyan ay nalangkapan pa n~g di kakaunting lugod, nang marinig niya ang ganitong winika n~g makata: Elsa, ¿maaari bang turan mo sa akin kung saan pa ang ibig mong magtun~go tayo pagkatapos n~g ating panonood n~g m~ga paran~gal kay Quezon? ¿At hindi pa ba tayo magpapauwi n~g bahay? pahimbabaw na itinanong n~g mestisa.
May halamang gabigabi'y tikom nga ang mga dahon. parang taong natutulog na nahapo sa maghapon; n~guni't tao't halaman ma'y nagigising, nagbabangon. pag ang araw'y may sikat nang sa lahat na ay pagukol. Katiyap n~g panghuling alin~gawn~gaw n~g tulang itong bininigkas sa sarili ay naulinigan n~g mestisa ang ilang sunodsunod na yabag n~g m~ga paang mandi'y pumapanhik sa hagdan.
At ang m~ga panauhi'y namalas ni Tirsong may m~ga hawak nang sombrero at anyong nagaabot n~g kamay sa mestisa. Hintay muna pala sandali, ang pigil n~g dalaga, paunlakan muna, ninyo ang munting bagay na pinagaabalahan n~g aking mabait na hipag. ¡At may pinagaabalahan pa pala si aling Dioni! Sa wakas ay napahinuhod din ang m~ga panauhin.
Pagkapanaog n~g m~ga panauhi'y saka lamang inilabas na binasa ni Tirso ang kalatas na ibinigay na lihim sa kanya n~g alila n~g kaibigang mestisa. At ganito ang natunghayan: TIRSO: Ibig mo bang makatanggap ng ilang balitang mahalaga ukol sa iyong kasaysayan?
Sa laki n~g panghihilakbot sa harap n~g kanyang naguguniguni'y tinangka n~g mestisa ang sumigaw n~g ubos lakas upang sa gayo'y tumighaw ang kanyang nagsisikip na paghin~ga, nguni't kung tayahin niya'y may bikig siya sa leeg at ang dila niya'y hindi makapalag sa dami n~g gapos.... Salamat na lamang at kaginsaginsa'y nagmulat n~g mata ang makatang galing sa pananaginip.