United States or Malaysia ? Vote for the TOP Country of the Week !
¡Sinabi co na sa inyóng mag-uusap na tayo sa ibang araw, n~gayo'y wala acong panahon! ani Ibarrang naiinip. ¿Wala po cayong panahón n~gayón, guinoo? ang tanóng n~g boong saclap ni Lúcas, na humalang sa harapan ni Ibarra; ¿wala cayong panahon sa pakikialam sa m~ga patay?
Cun cayo at aco disin ay palarin, ang toua co,i, di hamac: at palibhasa,i, cun aco,i, patay na, at sa ilalim nang lupa,i, malilimutan na nang mundo; maganda ang iyong loob ay cahit miminsan ay masasambit din ang aquing pan~galan, at sa harapán nang Dios ay alalahanin nang isang Responso ó Ave Maria.
¿Sa Pagawaan natin? Oó, ani Pablo naman. Isang matunog mang "bomba" ang lumagpak sa harapan ni Mauro ay di pa marahil ikagugulat nito na gaya nang marinig ang katatapos na sabi n~g dalawa.
Itong santong auit nang may dusang Profeta ay parang narinig co, napatindig uli sa quinaloloclocan, biglang naniclohód sa ating Pan~ginoong napapaco sa cruz, nanalan~gin aco sa caniyang harapan, at ang caralitaang damdam nang puso co ay aquing sinaysay: isilay mo, Dios co, ang caliuanagan sa napagdidimlang cong isip, nang di ang caloloua co,i, abotin nang camatayan, houag mong itulot na macapagtagumpay sa aquin ang malupit na caauay nang di pagauitan aco, aglahiin at uicain: siya,i, nagahis co rin.
Walâ doón ni isáng táo, sapagka't ang lahát ay nagkakatípon sa harapán. "Gerardo, oh Gerardo! násaan ka?" ang tánging naisigáw ni Elena. "Gerardo?, anóng Gerardo?" ang pairíng na tugón ng lalaki. "Anó pa ang Gegerarduhin mo ngayón? Si Gerardo'y patáy ná!" "Tampalasang táo!!" "Yaóng nanhík kanínang suót demónyo ang siyáng umutás sa kanyá!" "Oh mga tampalásan!!" Si Elena ay hinimatay.
Narinig niya ang yabág n~g lácad n~g m~ga cabayo: yaó'y ang m~ga nagdádala n~g m~ga isdâ sa m~ga báyang dáco roon. Guinágawa nilá ang gayóng m~ga paglalacbáy na nagpupulupulutong n~g maliliit ang m~ga lalaki't babae, na nan~gacasacay sa masasamáng cabayo, sa guitnâ n~g dalawáng bákid na nan~gacabítin sa magcábilang taguiliran n~g háyop. Ang ilán sa canilá'y n~g magdaan isáng áraw sa harapán n~g canyáng dampâ ay nan~gagsihin~gî n~g tubig na inumin, at siyá'y hinandugán n~g iláng isdâ. N~gayó'y n~g man~gagdaan silá sa canyáng tabi, sa acál
Ang labi mut kukó ay huag mong kagatin, ang m~ga paa mo'y huag pakinigin. Huag mong gagayahin ang asal mababa n~g sa bawa't bigkas, isang panunumpa ang m~ga mahalay salitang salaula na gaya n~g ¡Kulog! ... ay kahiya-hiya. Magmatimtiman ka sa m~ga harapan, ang masayang mukha'y lubos na kailan~gan ikaw ay n~gumiti n~g maminsan-minsan at kung matawa ka ay huag mong lakasan.
Ang man~ga damó na caniyang tinipon, ay ibinunton sa harapan nang caniyang bahay, para nang naquiquita niyang guinagau
Datapuwa't lalò n~g lumakí ang m~ga usap-usapan n~g makita nila n~g hapon n~g icatlóng araw na lumúlunsad si Ibarra sa isang coche, sa harapan n~g munting bahay na tinitirahan n~g dalagang canyang maguiguing asawa, at bumabati n~g boong pitagan sa fraile, na tumutun~go rin sa bahay na iyón. Sino ma'y walang nacacagunitâ cay Sisa at sa canyang m~ga anac.
Dinala n~g palad na di cayat asam sa natitiualag na Bayanbayanan, dacong Habagatan n~g Sangcapuluan, at sa di calipi punong pamumuhay, Ito'y natatayo sa paa n~g bundoc, capoua tatlong panig sa taric ay cubcob at ang sa harapan caragata't tunog n~g laguing daluyong pag-uauari'y handog.