Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 31 mei 2025


"In hemelsnaam, Katina," riep Zabern, als gek geworden naar het venster stormend, terwijl hij naar de duif wees, wier witte gedaante duidelijk tegen de donkere lucht afstak. "In hemelsnaam, schiet!" De duif, onzeker nog welken weg te kiezen, bewoog langzaam voort in groote kringen, elk oogenblik stijgend.

Zabern en Felix zagen hem ongeloovig aan, tegelijkertijd toch in hun wanhopen aan de oplossing Rob's vermoeden aangrijpend als den stroohalm, waarnaar de verdrinkende grijpt. "En wat meer is," zei Rob, "ik meen zelfs met behulp van die woorden den sleutel op het spoor te zijn." "Is het mogelijk!" riep Zabern verrast.

En van die personen" hier verhief Zabern donderend zijn stem "is de afgevaardigde voor Russograd het hoofd!" Lipski vloog op. "Meneer de President, moet ik hier blijven zitten, en me moordenaar laten noemen zonder te mogen protesteeren?" "Zeker niet. De Maarschalk moet zijn beschuldiging intrekken, of bewijzen." "Het bewijs volgt.

Bij den Maarschalk bleef ze even staan, als wilde ze een verzoek tot hem richten. "Maarschalk," fluisterde ze, "u hebt een proef genomen! Is het niet zoo? Zeg me eens waar u over denkt op het oogenblik?" "Dat het een vroolijk feest zal worden, het huwelijk van de Prinses!" antwoordde Zabern in orakeltaal.

Op alle verdere verzoeken van Felix had hij slechts geantwoord: "Ontneem me deze gelegenheid niet om je te vergelden wat je voor mij gedaan hebt. Morgen verdwijn ik uit Slavowitz. Niemand weet van mijn vertrek, ook Zabern niet. Ik zal hem alleen een schrijven achterlaten, waarin ik hem verzoek, mijn heengaan den schijn van een diplomatieke zending op zijn last te geven.

"Dat eerbiedig ik volkomen," sprak de Prinses, "en toch..." "Uw geduld zal niet op al te zware proef worden gesteld, Hoogheid," vervolgde Zabern. "Mijn spionnen volgen de bewegingen van den verrader reeds. Meer zelfs: zijn handlanger heb ik in de Citadel achter slot en grendel." "Meent ge Russakoff?" vroeg Radzivil. "Ja.

"U schijnt niet in zoo'n vroolijke stemming te zijn als de vorige week op het terras," zei Zabern. "Mag ik deze gelegenheid waarnemen om u mijn vordering van tienduizend roebels aan te bieden? Het is een heele som, maar ik zal ze zonder wroeging aannemen, omdat ik weet dat het Orloff-fonds u wel zal schadeloos stellen."

"Een degen van hout en blik, nietwaar?" vroeg hij glimlachend, op het wapen wijzend. "Staal!" zei Katina alleen, het half uit de scheede trekkend. "Goed! Op een dag als deze moet men gewapend zijn," zei Zabern, terwijl hij verder reed.

"Dat zijn beroepsgeheimen," antwoordde Russakoff. "Daaraan twijfel ik niet," zei de Maarschalk. "Je beroep is dat van spion. Je laken-verkooperij is een dekmantel voor je eigenlijke bedoelingen." Zabern nam den man langen tijd in verhoor.

Zij werd door Zabern aan de overigen voorgesteld, en toen zij vernam, dat er een breuk had plaats gehad tusschen den Hertog en de Prinses, waarvan zelfs de arrestatie van eerstgenoemde het gevolg was geweest, danste zij van vreugde. "Hoe is dat gebeurd?" vroeg ze.

Woord Van De Dag

innewaerts

Anderen Op Zoek