Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Het gebruik van zo een bad kost hier niet meêr dan 15 sols, doch men moet de handdoeken enz. medebrengen.
In den jaare 700 Wulfranus, Bisschop te Sens, een stad in Champagne, in Vrankryk, door den geest geroert zynde, is met brieven van voorschryvinge des Konings van Vrankryk, aan Radbout, in Friesland gekomen; daar hy, door zyne krachtige welsprekentheid, veel volk won, en ook den Koning byna bewoogen had, zo dat hy zelve begeerde gedoopt te zyn.
De rook, die gedurig uit de haardstede in de kamer kwam, had de balken der verdieping met een droeve kleur besmet; een verf zo vaal en zo bruin als de duisternis was overal verspreid, en dit gaf een koudverwekkend voorkomen aan deze plaats.
Ja, dat kan ik u ook zo oogenbliklijk niet verklaaren; want dat is juist het verhevenste deel der Rijmkunst; 't zij genoeg, dat men dat vinden kan, en die schijn onmooglijkheid moogelijk maaken.
Zo antwoordt ook de echtgenote in »Erec en Enide" demonstratief aan iemand die haar vraagt of zij de vrouw of de vriendin van de held is: »Echtgenote èn vriendin."
Myn kleine Meid is ziek, zo als gy weet; nu althans, Tante hadt haar een Briefje geschreven, waar in zy schreef, dat zy zodanig bestolen was, en verzogt, of zy haar niet eens zou kunnen spreken, of zy haar alles vergeven wilde, wat zy aan haar misdaan hadt, en of zy by my een goed woord zoude willen doen, met nog meer vyven en zessen. Wat doet myn Sarotje?
Wat stelde dat voor, vergeleken bij deze afgrond van ellende en duisternis? De duisternis van de sjoa was zo diep, dat men het nauwelijks kan bevatten.
Het meisje vatte de woorden met angstige gretigheid op de mond haars vaders, zij blikte dwalend in zijn ogen en glimlachte met zonderlinge uitdrukking. De vreugde vervoerde haar zo zeer, dat zij beweegloos lag, alsof zij van gevoel ware beroofd geweest. Na enige ogenblikken bemerkte zij dat haar vader niet meer sprak, zij riep: "O God! Het Vaderland is vrij? De Fransen zijn verslagen?
Ik nam alle uwe beleeftheden aan voor beleeftheden; en, om te zeggen zo als 't maar is, ik verwonderde my geen zier, dat gy, als ik by uwe Moeder was, ons gezelschap hield: zie, me dunkt, dat kwam my toe; en welk Meisje, zo vrolyk en zo achteloos, zou dit niet denken?
Ik ging zitten spelen, en wou myn verdriet weg zingen: 't was of myn vingers de kramp hadden; evenwel, ik dreunde lustig door. En Lotje vondt, dat ik mooi speelde: dat zeit al zo iets, niet waar?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek