Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Toen alle drie zaten, bad hij: O Heer, onze God! wij danken u voor de spijze, die Gij ons weder mildelijk schenkt, zooals wij ootmoedig u loven en prijzen voor al uwe weldadigheden. Maar ach Heer! Gij die zijt nabij de gebrokenen van hart, wij komen tot u in onze nooddruft, want ons hart is bezwaard, wij staan in de ure der benauwdheid. Hoe dierbaar is uwe goedertierenheid, o God!
Wij zongen: »Vergeet nooit éen van zijn weldadigheden,« en we voegden er nog bij: »Vergeet ze niet, het is God, die ze u bewees!« En nu nog eens de vraag: Wat is daarvan terechtgekomen? Want er volgt, ja: »Die al uw krankheden geneest«, maar er gaat aan die herinnering van onze uitredding uit nood en dood nog iets heel anders vooraf.
En daarom heeft de oude Psalmdichter zijn roepstem nog eens onder 's Heeren volk laten uitgaan, en het hun nog eens in de ziel doen dreunen, dat ze toch de weldadigheden huns Gods niet vergeten zouden.
Zij vouwde haar handen en fluisterde: »Heere, ik ben geringer dan al Uwe weldadigheden." Zij kuste haar zonen, vraagde haar naar den welstand van hun huisgezinnen, en zeide op zachten toon: »Laat Daniël nu ook binnen komen." Doch bij dit woord ging er een aarzeling over het gelaat van den ouden Boer.
Een heerlijk God, om in den nood onze Redder te zijn. En, o, zoo gretig zijn vertroostend aangezicht gezocht, als de ziel in ons overstelpt is. Maar als Hanna haar kind maar heeft, of Hizkia maar weer van ziek gezond wordt, of Jonas maar weer uit het ingewand van het dier gered is, dan is het, of het vergeten van Gods weldadigheden ons opzet en het niet herdenken van zijn trouw onze toeleg was.
En dan viel er nu alleen nog maar sprake van die wondere, machtige, aangrijpende weldadigheden des Heeren, die zoo onuitwischbaren indruk op ons hadden gemaakt, en die op de hoogtepunten van ons leven ons dan ook weer overstralen met haar lieflijken glans. Maar in ons zingen lag veel meer.
Het is zoo gemakkelijk gezegd, en zoo licht gezongen: »Vergeet nooit éen van zijn weldadigheden; vergeet ze niet, 't is God, die ze u bewees!« En toch, wat komt er van het herdenken van Gods trouw in ons leven, wat onder ons zingen, wat onder ons bidden vaak terecht!
En dat niettegenstaande hij sinds zoo keer op keer Psalm 103 had gezongen. o, Dan heette het weer uit de volle borst: »Vergeet niet éen van zijn weldadigheden!« en die dat zong, zong er zijn eigen oordeel in uit. Helaas, zoo zijn wij, hulpelooze, koude, ongevoelige, zondige wezens. God de Heere goed genoeg, om te worden aangeloopen in den dag der benauwdheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek