Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 oktober 2025
Zoo loopt er als het ware een lijn van de Godenmythen door de heldensagen naar de geschiedenis: de idee van ondergang en wederkeer. De zending van Skirnir, den zonnegezant, moge het eerste der lenteliederen zijn. Gerda, de Aarde, bevindt zich in de macht van de winterreuzen, door Wodan als wintergod en de beide doodshonden bewaakt.
Tegelijk worden de vreemde missionarissen gebannen, met bedreiging van den dood op hun wederkeer, en last gegeven tot het onmiddellijk sluiten hunner scholen, het afbreken der kerken, en het wegnemen der kruisen. De inboorlingen, die tot het nieuwe geloof zijn toegetreden, moeten dit in tegenwoordigheid van een keizerlijk beambte afzweren.
Ook hem wachtte ginds eene geliefde, die in spanning verkeerde over den afloop van het avontuur, en al zou hare blijdschap over zijn behouden wederkeer niet zoo uitbundig zijn als deze, toch, dit voelde hij in 't diepst zijner ziel als eene onomstootelijke waarheid , zij zou haar in innigheid zeer zeker evenaren, zoo niet overtreffen.
Wat zegt gij, knapen? wilt gij bij hem blijven, Terwijl ik aan den keizer melden ga, Hoe ik in onze ontworpen scherts geslaagd ben? Viert gij zijn luimen, vleit hem, houdt hem bezig, En toeft bij hem, totdat ik wederkeer. 'k Heb hen herkend, al wanen zij mij dol, En ik verstrik hen in hun eigen plannen, Die vloekb're twee helhonden en hun moêr. DEMETRIUS. Het zij zoo, moeder; ga en laat ons hier.
Zie 'k Holland weer met zijn bestraalde vaarten, Rivieren blankend tusschen 't spichtig groen, Waar, in den glorierijken zomernoen Goude' iris, tusschen riet en paardestaarten, En 't breede bloemscherm 't daglicht zingen doen, Dan doet er in mijn ziel een zaal'ge klaarte Zooals de zon stijgt trotsch uit wolkgevaarten Der Schoonheid blijde wederkeer vermoên. Ik ben de zoon van Holland!
Sander zal leerjongen worden in het groote werkhuis en al spoedig een beetje geld winnen.... Zoo zult gij, zonder u ziek te maken en en zonder te moeten bedelen, zegevierend tegen het onrechtvaardig lot kunnen worstelen, totdat ik wederkeer.... Kom, vrouw lief, schrei zoo bitter niet en schep een beetje moed!"
Vijf dagen na de huwelijksvoltrekking was er weer een feest in de Kaboepaten; de eerste wederkeer van den passerdag, waarop 't huwelijk gesloten wordt, werd gevierd. Een week na de bruiloft vertrokken de jonggehuwden; overal gefêteerd door familieleden, bij wie zij op hunne doorreis naar hunne woning ophielden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek