Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Op eenen herfstmorgen van het jaar 1126 weergalmden de plechtige tonen van eenen lofzang binnen de kerk van Onze-Lieve-Vrouwe te Brugge. Ongetwijfeld zaten onder hare breede gewelven gansche scharen nedergeknield; want nu en dan riep het gerinkel der schellen de geloovigen tot een inniger gebed. Evenwel, op het doodenveld, dat den tempel omringde, heerschte de volledigste eenzaamheid.
De lang aangehouden noten, door een honderdtal mannenstemmen, in het koorgezang geoefend, aangeheven, weêrgalmden tot aan de gewelfde zoldering van de zaal, en weêrklonken tusschen de pilaren met een aangenaam en toch plechtig geluid, als het golven van een machtigen stroom.
"Hoezee voor den onverschrokken Ferguson!" riep een der uitbundigste toehoorders. Kreten van verrukking weergalmden. De naam van Ferguson kwam op ieders lippen, en wij hebben reden om te gelooven, dat hij er veel bij won dat hij door Engelschen werd vermeld. Daar toch waren talrijke, vergrijsde, vermoeide en onverschrokken reizigers, die de geheele wereld hadden doorkruist!
Eenmaal daar gekomen, konden de beide hemelsche wezens van dit heerlijk oord niet meer scheiden; maanden en jaren verliepen: en er kwam een tijd, dat de stille dalen van Awadsi weergalmden van het blijde gejubel der kinderen, die den goden in dit paradijs geboren waren. Maar naarmate deze kinderen schooner opgroeiden, verduisterde een smartelijk voorgevoel de vreugd hunner goddelijke ouders.
Op den 24en September 1549 was het wederom feest op het hooge slot te Heusden: de pektonnen brandden op de burchtpleinen: wimpels, banieren en feestlantaarnen werden uitgestoken van de tinnen: muziek en gezang weêrgalmden langs de straten, en blijde begroette de stad haar toekomstigen Heer, Prins Filips, des Keizers zoon, die zijn aanstaande Nederlandsche onderdanen met een bezoek vereerde.
Verwarde uitroepingen weergalmden, een oud vrouwtje, met verwilderde ogen, vroeg bevend aan de snoevende blikslager, of Massijns ziel ook zwart zou worden gelijk die van de negers, en of hij, na zijn dood, evenals zij, eeuwigdurend in de hel zou branden. Neen, antwoordde Blink, maar het is erg te vermoeden dat hij zeer spoedig mensenvlees zal leren eten.
In de baai lagen als zwarte monsters de lompe schepen en dit alles bescheen de maan met haar zachten, liefelijken glans. De nacht was kalm, de lucht zoel en vol aangename geuren, maar telkens werd de nachtelijke vrede onderbroken door de luide kreten: »Leve Lolonois! Leven de Boekaniers, dood aan hun vijanden," kreten die ver over de velden en diep in de bosschen weergalmden.
De dorpsveldwachter, die grinnikend bij een der ramen stond, gaf door een teeken naar buiten aan de menigte te kennen dat het geschied was, en eensklaps ging er in de straat een wild gejuich op, waarin de kreten: "De Stier es getreiwd! Vivat de Stier!" midden in een reusachtig gelach weergalmden. De Stier hield zich goed, vertrok haar gezicht niet.
Vreeslijke kreten weergalmden in het woud, met hevige losbrandingen; de ballon ging met behulp van een luchtstroom naar het westen. Het was vier uur des morgens. De Talibas. De vervolging. Een verwoest land. De Victoria daalt. De laatste mondbehoeften. De sprongen van den Victoria. Verdediging met geweerschoten. De wind wakkert aan. De rivier Senegal. De watervallen van Gouina. De heete lucht.
De stroom maakte zulk een geweld, dat de gangen der grot er luid van weergalmden en de bewoners harer geheimzinnige vertrekken, in hunnen slaap gestoord, kwamen zien wat er gebeurde. Tien, twintig, dertig ... misschien wel honderd aardmannetjes, elk hunner voorzien van een brandend lampje, daalden van den steilen rotswand naar beneden en vroegen den stroom «wat hij begeerde?»
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek