Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Ik herinner mij nog, dat zij stil en gelaten stierf, juist op de plaats waar ik nu deze herinneringen zit te schrijven. Hij had heel zware laarzen, rook altijd heerlijk naar den stal en had eene vroolijke, welluidende stem. "Nu moet ik spreken van Wassiliï Troebjetzki, onzen bottelier.
Van de geboorte van Leo Tolstoi weten we helaas geen andere bijzonderheden, dan die, welke Zagoskin ons heeft verstrekt. "In het jaar 1828, den 28sten Augustus, werd graaf N. I. Tolstoi te Jasnaja Paljana een zoon, Leo, geboren. Hij werd 29 Aug. gedoopt door den geestelijke Wassiliï Mosjaïski, met den diaken Archip.
Dat vertrek van Wassiliï Troebjetzki viel omstreeks de swjatki , een' tijd dat alle kinderen, en ook eenige van de bedienden, in de groote zaal 'roebeltje rol' spelen. Van deze swjatki-feesten moet ik nog vertellen. Zij vermaakten zich met allerlei spelen en dansten bij de viool van den ouden Grigoriï, die alleen in dien tijd bij ons kwam.
"Het was alles zoo wonderbaarlijk en voor de grooteren waarschijnlijk wel mooi, maar voor ons kinderen waren de bedienden toch het allerprachtigst. "De feesten werden gevierd in de dagen na Kerstmis en Nieuwjaar en soms ook nog na Drie-Koningen. Na Nieuwjaar ging het echter niet meer zoo lustig toe. Zoo was het ook op dien dag toen Wassiliï naar Schtscherbatschewka ging.
Zijn achterkleinzoon, Andrei Charjitonowitsch, verhuisde van Tschernigoff naar Moskou, ontving van grootvorst Wassilii Tjenni den achternaam Tolstoi, en was de stamvader van de Tolstoi's. De val van de Tsarina Sophie dwong Tolstoi zijn bakens te verzetten en naar de partij van Tsaar Peter over te gaan.
Plotseling ging de deur open en Wassiliï, gelaarsd en gespoord, zonder blad of servies, kwam naar binnen en liep recht langs den muur naar de studeerkamer. Nu eerst vernam ik, dat Wassiliï als prikaztschik naar Schtscherbatschjewka ging. Ik begreep, dat het een bevordering voor hem was.
Zoo was ik bang voor bedelaars, bang voor een zekeren Wolkonski, die mij altijd kneep; ik geloof niet dat er nog andere menschen waren, voor wie ik vrees koesterde. Ook blijft de herinnering als men zeer veel van iemand houdt, zooals ik b.v. hield van Tatjana Alexandrjewna, van mijne broers Sergius en Nikolaas, van een zekeren Wassiliï, van de njanja Isajewna en van Paschenka.
Ik was dus blij voor Wassiliï, maar tegelijkertijd betreurde ik het, niet slechts dat ik van hem moest scheiden, dat hij ons niet meer op het blad zou dragen, maar omdat ik nooit had kunnen begrijpen, nooit had kunnen gelooven, dat er zoo'n verandering kon plaats grijpen. Het werd mij vreemd, treurig te moede en de melodie van 'rol roebeltje, rol' deed mij zacht ontroeren.
Toen Wassiliï, met zijn vriendelijken, scheeven lach, van tante terug kwam, en ons op den schouder kuste, voelde ik voor de eerste maal den angst voor de onbestendigheid van 't leven en medelijden en liefde voor den goeden Wassiliï.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek