Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Reginald hief 't hoofd op, en lachte schamper: "Ik meende, dat hij weder zulk een slechte ruiter was, zooals ik het Alixe heb verhaald. Gewoonlijk laat ik hem ver achter mij, daar ik bedrevener dan hij ben." Waleram liet de vuist op tafel zinken, en riep: "Zoo Reginald mijn broeder niet ware, zou het zwaard tusschen ons beslissen."
In het land van Limburg klinkt zijn stem, ten Noorden en ten Westen, ten Zuiden en ten Oosten, doch geen echo laat ze na. Waleram en Reginald van Valkenberg waren twee broeders, en beiden beminden ze met gelijke liefde de dochters des graven van Kleef, Alixe. Zij hadden er nog niet met elkander over gesproken, hoewel zij van oudsher gewoon waren, elkaar hun geheimen te belijden.
Waleram moest antwoorden, daar hij uitgedaagd werd. Het is Reginald, die Waleram den roem niet gunt. Nooit heb ik van hèm gehoord, dat hij Reginald belasterde." Ze zette zich weder naast Waleram. Zij zwegen allen daarna. Hun gedachten sloten ze op. De broeders aten. Het duister van buiten legde een troebele schaduw door 't licht der zaal. Alixe stond op, en liet de drie mannen tezamen.
Hij zocht in den diepen nacht naar haar, waar zij gevallen was. "Alixe!" riep hij. Hij hoorde haar stem, verre "Vaarwel Waleram! Uw broeder Zijn dolk was scherp Waleram ... vaarwel!" Hij voelde, dat hij bij den keel werd gevat. Hij wilde zich verweren.
"Vertelt gij het sprookje, dat gij machtiger zijt dan ik, Waleram? De wedstrijd moet nog gestreden worden, waarin gij overwint." "Neen!" riep de graaf van Kleef, "zoo moogt gij beiden niet voortgaan. Het is niet goed, als broeders kampen. Beiden zijt ge dappere ridders, en dat moet u genoeg zijn." Alixe was opgestaan. Haar stem klonk toornig, terwijl zij uitriep: "Het is Reginald, die dit begon.
Sommigen zeiden, dat hij als boeteling ter bedevaart was getrokken, en zeker is het, dat Waleram en Alixe op hun huwelijksdag niets wisten dan hun geluk, en zich niet om het loerende gevaar bekommerden. In den nacht reden ze naar het slot van Valkenberg.
"Ik was zeker tegelijkertijd met mijn broeder Reginald gekomen," zoo sprak hij, "zoo niet mijn paard gestruikeld was. Vandaar ben ik met stof overdekt." Alixe zeide: "Ge zijt ons welkom, hoe ge ook zijt." Waleram ging voort: "Ik was verwonderd, dat mijn broeder mij niet wachtte, en verder reed, zonder zich om mij te bekommeren. Zeker heeft hij niet gezien, dat mijn paard struikelde."
"Niet zoo," smeekte, de graaf van Kleef, "liever heb ik, dat geen van beiden mijn dochter verwerven zal." Zij drieën wisten, dat het onheil niet te keeren viel. Den volgenden morgen reden de beide broeders heen, en Alixe's stem zong achter hen: "Waleram! keer spoedig bij ons weder. Waleram! keer spoedig bij ons weder. Reginald ... Waleram! Waleram! Waleram."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek