United States or Haiti ? Vote for the TOP Country of the Week !


Na eenig oponthoud vond zij het voorwerp van haar verlangen, en kocht meteen een flesch saus, om verder tijdverlies thuis te voorkomen; en hoogst voldaan over haar doorzicht aanvaardde zij den terugtocht. Daar behalve zij, de eenige passagier in de tram een slaperige oude dame was, stak Amy haar voile in den zak en kortte zich den tijd met na te gaan, waar zij haar geld aan uitgegeven had.

O, dank je wel! antwoordde Eline hartelijk, terwijl zij een oogenblik Georges' stoel naast mevrouw innam. Marie was zeer bleek geworden maar het viel niet op onder haar witte voile. Théodore schrijft dat Suzanna en Van Stralenburg met de kleine bébé over een week bij hen komen logeeren en mama was een en al agitatie. Wat, wou mama naar de Horze gaan? En Howard komt hier?

Er viel hem niets te verwijten, voor het oogenblik. Het had een paar dagen geregend en de ochtend was nu frisch en de lucht als gewasschen in stroomen water. Klaas had de twee rijpaarden gezadeld, den vos met een heeren-, den bles met een dameszadel. Paul zag de zadels na en Freddy kwam uit de verandah, den sleep harer amazone op den arm, een hoog heerenhoedje met witte voile op het hoofd.

Ik ben heel wel! riep Eline en kuste haar telkens en telkens weêr. Mevrouw echter knoopte Eline's voile los, hielp haar heur hoed afzetten, haar mantel uittrekken. En ach, zij zag aanstonds .... die ingevallen schouders, die holle wangen, die sombere oogen. Kind! kreet zij, niet meester zich te weêrhouden. Kind! Ach wat ben je veranderd, wat zie je er uit!

Cassy was op de wijze der Creoolsche Spaansche dames gekleed, geheel in het zwart. Eene zwarte voile, zeer dicht geborduurd, die aan haar zwarten hoed was vastgemaakt, verborg haar gezicht. Het was afgesproken, dat zij op de vlucht de rol eener Creoolsche dame, en Emmeline die van haar kamenier zou spelen.

Ben je uitgegaan, met dien regen? Ik heb een rijtuig genomen: ik kon niet langer thuis blijven. Dat weêr maakte me zoo melancholiek, en ik dacht... ik dacht gek te worden van verveling. O God! Zij liet zich, als met een kreet van vertwijfeling, in een stoel neêr, en rukte hare kleine voile los, als was het haar benauwd.

Nadat zij de kleine voile had opgeslagen, heeft ze hem vluchtig aangezien; en, in hetzelfde oogenblik naar het ledikant wijzend, is ze ijlings zonder te spreken er heengesneld. En, dát is ze dan.... dat is dan de ijdele vrouw die de zijne veracht.... Maar hoor O God, dat moet wel een steen vermurwen; dat perst hem met geweld de tranen in 't oog.