Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
De steengroeven, waaruit de steenen van de kerk te Limoges afkomstig zijn, zijn over eene dikte van 1,60 meters verweerd. Al dat stof, al dat zand wordt door den regen naar zee medegevoerd, waar het zich afzet, vermengd met de plantaardige en dierlijke overblijfselen, die het medevoert.
Ik zag haar heel duidelijk, maar zij scheen moê en mat van verdriet en zij verweerde zich niet anders dan zij zich verweerd had toen ik haar gezien had, maanden geleden, van den heirweg af, waar ik tusschen het riet herschapen was in een ezel. Ademloos, vreemd gelukkig bleef ik steeds staren.... Plotseling schenen de aanzienlijke mannen, die achter de maagden kwamen, mij te zien.
Zoo kijk ook ik rondom, na ruim een maand van zwoegen, en vind mij-zelf terug, in streken, die 'k niet ken... mijn wangen zijn verweerd, mijn huid vol ruwe voegen... en 'k vraag mij peinzend af, of ik dat zèlve ben. Ik vond het vroeger vies, om op den grond te slapen... haha! belachelijk! ik droeg een òverhemd!
Daar zijn kleine gothische gebouwtjes en een grooter bouwwerk met hoogen gevel, door den tijd verweerd en voorzien van talrijke vensters. Dat is het paleis van Villehardouin met zijn gekanteelde torens en struikgewas aan den voet, waar reptielen zich ophouden.
Deze lava maakte juist het aanleggen van plantages zoo buitengewoon moeilijk, doch, waar zij verminderd, of van zelf verweerd is, geeft zij een bodem, zóó vruchtbaar, als men zich maar denken kan, waarop iedere cultuur verwonderlijk goed gedijt.
Het was een verzameling krotten sommige in de haast opgebouwd van losse steenen, anderen van oud verweerd scheepshout die zonder eenige orde of regelmaat bij elkander lagen, voor 't meerendeel niet meer dan een paar voet van den rivieroever af.
Zijn sneeuwwit hoofd, zijn zwarte, netjes opgedraaide knevel, zijn verweerd en gerimpeld gelaat gaven hem op het eerste gezicht een streng en ernstig uiterlijk; maar als men van naderbij in zijn groote ronde oogen zag, vooral als zij lachten want zijn lippen lachten nooit werd men getroffen door iets buitengewoon zachts, iets bijna kinderlijks. He! duivels! ik heb mijn neuswarmer vergeten!
Maar Orleman hoorde niet, wat hij zei, want juist keek hij in de verte naar een klein lichtje, dat bleef schijnen door een oud verweerd venstertje van een klein, vervallen huis. Ssst! Ssst! deed hij tusschen de tanden en zette zijn vinger tegen zijn neus, alsof hij dacht, dat hij nu eens een goeden inval had. Wat de dwergen verder zagen. Het was hevig begonnen te waaien.
Eduard, een echt type van een oud zeeman, met kleine oogen en een verweerd gelaat, dat aan een van die rare gezichten deed denken, die men wel op knoppen van wandelstokken ziet, zag haar met verbazing aan, en zeide, met een wantrouwenden blik op fluisterenden toon: "Heeft hij papieren bij zich, die bewijzen dat hij is, voor wien hij zich uitgeeft?" "Dat weet ik niet," antwoordde zij lachend.
En naast hem loopt de man, zijn evenbeeld, In 't grauwe kleed met sjokkig loomen gang; Verweerd zijn hoofd en haar, de hand vereelt, Hoog klapt de zweep, doch maakt zijn paard niet bang; Zij hebben saam te lang hun werk gedeeld En sukk'len samen voort, hun leven lang. Aldus teekent Dr. Schepers den Noord-Brabantschen boer op weg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek