Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
Zoo zullen hier de behoeften ten slotte alles teweeggebracht hebben, zij zullen de inspanning hebben opgewekt en door het voortdurend gebruik zullen de spraakorganen zich hebben ontwikkeld. Zulke overwegingen zouden wij kunnen koesteren indien dat bewuste ras: de mensch, louter in organisatie van de dieren verschilde en niet van een andere afkomst ware. Noot van den vertaler.
Er bestaat echter geen reden voor, om alleen de "wettige" reproductie te beschermen. Ik kan hier verwijzen naar hetgeen dienaangaande is opgemerkt bij de bespreking van het recht van den vertaler op zijne vertaling. Hier hebben wij nu met een volkomen analoog geval te doen. Het recht op de reproductie moet onafhankelijk blijven van dat op het oorspronkelijke werk.
Indien het nu waar was, dat de taal één is met hetgeen ermede wordt uitgedrukt, dan zou de vertaler, die immers andere woorden en andere zinnen gebruikt, ook noodzakelijkerwijze andere gedachten en andere gevoelens uitdrukken dan de oorspronkelijke schrijver en de vertaling zou eigenlijk een geheel nieuw werk zijn, dat hoogstens eenige verwantschap met het oorspronkelijke vertoont.
Het enkele feit, dat iemand een boek vertaalt geeft hem het is reeds herhaaldelijk gezegd niet het minste recht op dat boek zelf. De rechten van den oorspronkelijken schrijver, en in het bijzonder diens uitsluitend vertalingsrecht, worden daardoor in geenen deele verkort. Dit heeft tot gevolg, dat de vertaler niet altijd volkomen vrij is in de uitoefening van zijn recht op de vertaling.
Niet altijd is in ons land het recht van den vertaler binnen deze juiste grenzen gehouden, getuige het "regt van praeferentie," dat door de Publicatie van het Provinciaal Bestuur van Holland van 1796, door de wet van 1803 en door de Souvereine Besluiten van 1814 en 1815 werd verleend aan den vertaler van een buitenlandsch werk, waardoor deze elke andere vertaling van hetzelfde geschrift kon tegenhouden.
Welk is het recht van den vertaler? Is auteursrecht mogelijk op brieven, op dagblad-berichten? Hoever gaat de bevoegdheid om, zonder inbreuk op het auteursrecht te maken, gedeelten uit het werk van een ander over te nemen, of uittreksels en omwerkingen ervan in het licht te geven?
Ook bij deze vertaling hebben wij in de eerste plaats te vragen naar het karakter der vertaling en de wijze waarop de vertaler zich van zijne taak heeft gekweten . Gunstig kan het oordeel over zijn werk niet luiden.
De hollandsche vertaler had dit laatste woord als in ons land minder gangbaar beschouwd, en doopte dus dat tooneelstuk met den meer hollands-klinkenden titel: Armoede en Grootheid. Onze Gerrit had wel dien naam diep in z'n geheugen geprent, doch eenigszins tegen de bedoeling van den schryver en vertaler in den zin van: kalen bluf.
Het op- en uitvoeringsrecht is in de Conventie 1886 geregeld in artikel 9; hier wordt wel gesproken van het recht van den schrijver van een tooneelstuk om zich tegen onbevoegde opvoering van vertalingen van het stuk te verzetten, maar niet van het opvoeringsrecht van den vertaler. Laatstgenoemd recht bestond dus niet onder de oude Conventie. Het tweede lid van artikel 6 is volkomen overbodig.
In de memorie van toelichting werd dit verdedigd met een beroep op eene analoge bepaling in de W. A. R. ten aanzien van het recht van de vertalers op hunne vertaling: "de duur van dit recht is echter hier op tien jaren en dus veel langer dan dat van den vertaler op zijne vertaling gesteld ... enz." . Duidelijk blijkt hieruit, dat men het recht van den vertaler verwarde met het uitsluitend vertalingsrecht; immers alleen dit laatste wordt door de W. A. R. aan den korten termijn van vijf jaar gebonden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek