Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Tot 1795 heeft Dordrecht zijn stapelrechten in naam behouden; de wind der Fransche revolutie evenwel deed ook de laatste overblijfselen van dit feodale recht verstuiven. Bij dien strijd om het behoud van het stapelrecht was de stad niet medegegaan met de economische eischen des tijds; de bakens waren niet verzet, toen het getij verliep.
Gedurende den zomer voedt de Argali zich met alle planten, die het Tamme Schaap bij voorkeur gebruikt; gedurende den winter behelpt hij zich met mossen; korstmossen en verdroogde grassen. Hij beklimt dan de toppen en kammen van de rotsen, vanwaar de wind de sneeuw heeft doen verstuiven, zoodat de korstmossen blootliggen.
Er zaten slechts twee groepjes, twee oude heeren aan een tafel vol leêge wijnglazen, en een jong vrouwtje met een jongmensch, die haar iets scheen te vragen en telkens met een waaier op heur knie tikte. Er hing een zwoele geur, als een adem van tropische bloemen, onder de palmen, de vanille-planten en de orchideeën. Door de glazen zag men buiten een sneeuwstorm zijn wit dons verstuiven.
't Gewoel in de straten was aangegroeid. Duidelijk klonk het roezemoezen der stemmen in de aangrenzende kroeg. Met den opstekenden wind, die buiten de versche sneeuw deed opwirrelen en verstuiven, kwamen bij vlagen, brokken van zeurige straatliedjes aanwaaien ... Behoedzaam nam Geerten de lamp van de schouw, hield ze dan een stonde boven 't steeds meer invallende gelaat van vader ...
Hier en daar vormde zich wel een kluwen malcontenten, die bij de nadering der Boeren begonnen te sissen en te fluiten, doch een krachtige slag met den notenhouten geweerkolf was voldoende, om hen te doen verstuiven als kaf voor den stormwind.
Maar de wind die buiten gierde, scheen ook, een weinig, hare gramschap te verstuiven en zij wist niet goed meer, wat zij zeggen wilde, nu zij vreesde, dat er ergens een raam openstond, of dat de schoorsteenen van het dak zouden waaien. Gerard! Mina! riep zij van het bovenportaal. Zij antwoordden beiden. Weet je zeker, dat alles goed dicht is? O ja, mevrouw!
In het voorjaar komen de Marmotten in zeer vermagerden toestand voor de opening van haar winterwoning, zien smachtend uit naar iets eetbaars, en moeten dikwijls ver loopen, om aan de hoeken en kanten der bergen, daar waar de wind de sneeuw heeft doen verstuiven, een weinig verdord gras te vinden. De jacht en de vangst van de Marmot bieden vele moeilijkheden aan.
Het werd hem of alles in hem brak en knakte, als riethalmen, of alles in hem verbrijzeld werd tot scherven, of die enkele ademtocht van een orkaan alles in hem deed verstuiven... het werd hem, of er niets meer in hem was dan die groote, onmetelijke wanhoop, en op dit oogenblik had hij willen sterven.... Zachtjes snikte hij door, achter zijne handen, en sombere bitterheid welde in hem op.
Uit de afgronden kolkten nevels omhoog en zich samenklompend tot geweldige massa’s trachtten zij boosaardig het aangezicht der moeder te bedekken; deze riep echter den storm te hulp, die er doorheen voer en ze verstuiven deed en toen de zuivere straal weder den zwarten heuvel raakte, schoot uit de overvloeiende verrukking een heerlijke vuurlelie op, de schoone bladeren openend als lieflijke lippen, om der moeder zoete kussen te ontvangen.
De bewoners zijn ook niet meer als voorheen door een band van familiebetrekkingen, die elkander lang kenden, aan de stad en wederzijds verbonden: er heeft een internationale wind gewaaid over de bevolking, die de gemeenschappelijke herinneringen aan het oude deed verstuiven. Van alle kanten kwamen de bewoners hier bijeen, met één doel: geld-verdienen. Dat maakt de stad zaakrijk, realistisch, koud.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek