United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !


Terwijl zij sprak, dreef een zware onweerswolk over de verdwijnende schijf der zon. Een oogenblik worstelde het licht met de verduisterende wolk en veranderde haar grauwen rand in koperkleur, maar de wolk was te sterk, het licht verdween en liet de zee in duisternis. "Uw allegorie zou een akelig slot gehad hebben, als gij ze hadt uitgewerkt," merkte hij aan.

Toch wordt overal om ons heen deze toren, dit kasteel van verdwijnende traditie, moeilijker te verdedigen of goed te onderhouden.

Aangekleed, ging Mathilde op een ochtend, zoo als gewoonlijk, bleek, haar knieën bij elken stap de dunne wol van de peignoir in dadelijk weêr verdwijnende sporen bol uitdrukkend, door het gangetje naar de groote kamer.

Dan krabt hij hier den grond rondom den wortel van eene Dahlia op, steekt daar een stoksken om de bloem te steunen, hangt wat verder een blad papier om er eene te overlommeren, en brengt zoo den dag door, totdat hij, tegen de verdwijnende zon mompelende, zich verplicht ziet in huis te gaan. Gij denkt dat hij nu ten minste met zijne huisgenooten zal spreken?

Terwijl wij het in een lichten nevel verdwijnende Napels bewonderen verheft zich rechts van ons de Vesuvius. Hij is thans volkomen rustig, geen rookwolkje stijgt er uit den krater op. De kegel heeft een rose kleur, die naar beneden in een grijsbruine overgaat. Slechts aan den voet is de vulkaan bewoond.

Daarbij was de lucht vervuld van een dof gedreun, en onder de voeten was de grond niet vast en stevig. Ver achter mij zag ik in den vroegen morgen de verdwijnende kusten van het eiland Toetoeïla, waarop een amerikaansche stoomboot mij had afgezet en dat ik te middernacht met de kleine verbindingsboot Kawan had verlaten.

En uit de scheur verdwijnende, zooals hij er was binnengekomen, liet hij zich met de vlugheid van een slingeraap langs den poot van den olifant neer, kwam met de voeten op het gras terecht, vatte den kleine van vijf jaar om het lijf, zette hem op 't midden der ladder, klom achter hem naar boven en riep den oudste toe: "Ik zal hem duwen, trek gij hem."

Hij antwoordde niet, maar langs mij schreden de maagden, wier sistra-klanken verklonken..... Zie ze aan, zeide Clitifo. Ik zag ze schrijden langs mij heen. Vindt gij ze schoon? vroeg Clitifo. Het waren schoone maagden, maar zij schenen mij schimmen, verschijnende en verdwijnende... Zij zijn schoon, heer, zeide ik, onverschillig.

Dan volgt eene andere afdeeling: merriepaarden, schier verdwijnende onder zakken en bagage, waartusschen de guitige kopjes uitsteken van geitjes en lammetjes, die nog te jong zijn om de reis te voet af te leggen; daarna de muildieren, met de tenten en de getouwen voor het weven van tapijten beladen.

Alleen de schipper en visscher is tot tijdverdrijf bij windstilte nog houtsnijder. De aloude houtsnijkunst volkskunst van de verdwijnende soort leeft nog b.v. op Terschelling, waar 's winters de voorvaderlijke stoven en bankjes gemaakt worden. Met een ruw mes snijdt men een oud, overgeleverd type van versiering, waarin dieren- en plantenmotieven.