Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
De lykstaatsie bewoog zich over 'n plaveisel van doodgeslagen Turken, drie man hoog, en zoo breed als de prent maar eenigszins toeliet. Daar by Thermopylae namelyk, had-i, zoud-i, moest-i... Ach, ach, ach, hy had nog niets gedaan, niets nog! De Turken maakten laaghartig misbruik van z'n verdrietige onvolwassenheid. En die m'nheer Byron ook.
Vooral is die kennis moeielyk te verkrygen ten aanzien van 't geslachtsleven in alle beteekenissen! dat zich meer dan andere handelingen verbergt voor de blikken van den opmerker. "Wat zouden die twee elkaar te zeggen hebben?" vraag ik altyd myzelf als ik 'n verliefd paar zie, en soms betrap ik my op de verdrietige vraag: "zouden ze elkaar wat te zeggen hebben?" Verdrietig, ja!
Ik durf ook niet te vertellen, hoe vaak ze weer vergat, wat ze pas had geleerd en nog veel minder, hoe menigmaal ze wel had willen roepen: "Neen, neen, ik wil niet, 't is zoo vervelend, altijd dat bergen en opruimen!" Maar die verdrietige buien dreven ook weer over, en dan werd het weer helder aan de lucht.
Alles ging op denzelfden druiligen toon, zoodat Geoffrey, in plaats van te luisteren, liever naar Beatrice zag. Hij merkte op dat haar gelaat, gewoonlijk ernstig wanneer het in rust was, ditmaal een bizonder ernstige, ja, zelfs verdrietige uitdrukking teekende. Waarom zou dat zijn?
Of die moeite steeds met goed gevolg bekroond werd, is 'n verdrietige vraag die ik liever niet beantwoord. Het is nu eenmaal zoo, dat ik hier en daar iets veranderd en bygevoegd heb, en daarvoor vraag ik met 'n beroep op IDEE 112 verschooning aan de koopers van de eersten druk.
Het rijtuig nam Mama en de zusjes met Mademoiselle mede; de heeren en de jongens gingen te voet en Dora wierp allen een vriendelijke doch verdrietige kushand toe. Maar ze wist raad en ging zich troosten over haar gedwongen thuiszitten door een nieuw schrijfboek te nemen en weldra vloog haar potlood over het papier.
Bumble zat in zijn huiskamer in het Armhuis; zijn oogen rustten met een verdrietige uitdrukking op den somberen schoorsteen, die, koud en glimmend nu, in den zomer, geen blijder glans uitstraalde dan den weerschijn van enkele flauwe zonnestralen.
Met die ring aan zijn vinger loopt hij nu veilig overal het kasteel door. Wanneer Ivan de zaal inkomt, springen de wonden van de dode open en begint het lijk te bloeden, een zeker teken dat de moordenaar in de nabijheid is maar de mensen zoeken hem vergeefs. Maar daar staat nu Ivan, en kijkt de wanhopend verdrietige weduwe aan, de schone »Dame de la Fontaine" en voelt de liefde voor haar ontwaken.
"Wel Weber, hoe kan die te stijf zitten?" "Netje, hij trekt me, en ik ben geen turksche pacha, die vooraf probeert, of 't pijn doet, als iemand zich met een' zijden koord verworgt." "Nu, is 't zoo goed?" "Hm, ja; maar dat is een verdrietige zaak." "Wat dan toch, Weber?"
"Ik ben daar al aan gewoon," zei hij, "al ben ik zoo langen tijd steeds door allerlei zaken in beslag genomen geweest, van dag tot dag krijg ik meer genoegen in het stille en vreedzame leven, dat ik nu leid." De graaf-hertog wordt plotseling somber en droomerig. Van de wonderlijke oorzaak van zijn droefgeestigheid en haar verdrietige gevolgen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek