Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Joan Blaeu trouwt met Geertrui Vermeul uit Ter Gou, Vondel bezingt hun echt op eigenaardige wijze: hij voorziet den schoorsteen van Katharina Blaeu met een leerzaam rijm en de zerk van Maria Blaeu met dit liefelijk en zinrijk grafschrift: Hier leght Maria, snel verdort. De tijt der schoonste bloem is kort.
In de lente, wanneer de hitte in de vlakte ondragelijk wordt, wanneer de grond hard wordt als metaal en het gras verdort en verdroogt, wanneer het water in de putten wegzinkt, dan verlaten de herders hunne uit boomtakken gevlochten hutten, om terug te keeren naar de hooge bergvlakten van den Parnassus en den Kitheron.
In het voor- en najaar is het te Biskra het drukst, en wordt het ook het meest bezocht door de karavanen. In 't voorjaar, als de hitte zich in de woestijn doet gevoelen, de zonnebrand het schaarsche gras verdort, maken de nomaden zich op, om met hunne kudden naar de noordelijker gelegen bergstreken te trekken, waar zij voedsel voor hun vee vinden.
Ja! zang en lachen duren kort Als bloemen in den zomerdag; De zomer sterft; de bloem verdort: Zoo sterft der menschen zang en lach. Maar nu der zonne gouden val Vloeit langs gelaat en blinkend kleed, En zij gaat zingend of zij zal Zóó eeuwig zingen zonder leed, Nu voel ik of 'k mij zelven wieg In droomen die maar kort bestaan 't Is beter zoo 'k mij zelf bedrieg Dan 't leven droomloos door te gaan
In het voor- en najaar is het te Biskra het drukst, en wordt het ook het meest bezocht door de karavanen. In 't voorjaar, als de hitte zich in de woestijn doet gevoelen, de zonnebrand het schaarsche gras verdort, maken de nomaden zich op, om met hunne kudden naar de noordelijker gelegen bergstreken te trekken, waar zij voedsel voor hun vee vinden.
De haven is eenzaam, de reede ledig; de vruchtbare grond is onbebouwd en overal doorsneden met vuile poelen en stinkende moerassen, waaruit verderfelijke dampen opstijgen. Ook hier blijkt de waarheid van het grieksche spreekwoord: waar de Turk de voeten zet, verdort de aarde.
Voor jongens kiest men een noten- of appelboom, voor meisjes een pereboom. Is het een goed noten- of appeljaar, dan worden veel jongens geboren; zijn de peren overvloedig, dan komen veel meisjes ter wereld. Ik herinner nog aan de treffende spreekwijze: "zijn levensboom verdort." Zie Is. De baker laat het kind kijken en strijkt daarvoor de gebruikelijke fooien op. En nu, voorzichtig!
Naar men mij zeide, was de veestapel in de omstreken van Pipe-Spring, vijftien jaar geleden, talrijker dan tegenwoordig; de reden daarvan is, dat de runderen, bij het grazen, tevens de wortels uitrukken, die in dezen lossen zandgrond niet houden; dientengevolge verdort het zaad en spruit het gras niet meer uit, zoodat de woestijn zich gestadig uitbreidt.
Het loof verdort, wanneer de plant droog wordt of in de zon staat, zeer spoedig of wel het krijgt dorre punten, en aan herstellen is in dit geval niet meer te denken, zoodat een plant, die men eens veronachtzaamd heeft, voor langen tijd bedorven is. Om dit te voorkomen moet men geregeld, zoo mogelijk met kalkvrij water gieten.
Het is een feit, waar wel de nadruk op mag worden gelegd, omdat het een gemoedsgesteldheid openbaart, die rijk voorzien is van een buitengewone liefde voor het schoone, dat smachtend verlangen naar een bloemblaadje, dat nooit verdort, een kleur, die nooit verbleekt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek