Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
Dat ging heel eigenaardig: Ik reisde naar Engeland toe en op de boot ontmoette ik Vincent Loosjes, den Haarlemschen uitgever, die een kennis van mij was.
De volgende versregels van Jeremias de Decker in zijn Lof der Geldzucht over de poëten geven een soortgelijken indruk van de toenmalige verhoudingen tusschen schrijver en uitgever: "En vloeit er wat gewins uit hunne rymery, 't Valt hunnen buidel mis en doet de borze zwellen Der loozer druckeren en hunner metgezellen; De Dichter zaeit en plant, de Drucker maeit en pluckt."
Als eerlijk, waarheidlievend man, heeft Toerghenjeff zijn' eerbied voor Tolstoi's talent meermalen in 't openbaar betuigd, en in een gesprek met een Franschen uitgever bezigde hij zelfs de uitdrukking van Johannes den Dooper, die tot Christus zeide: "Ik ben niet waardig Uwe schoenriemen te binden." Niettemin is hunne verhouding nooit hartelijk of intiem geweest.
Moest men dit zóó verstaan, dat de uitgever dit recht kreeg, onverschillig op welke wijze hij zich van het werk had meester gemaakt, dus ook indien de uitgave tegen den zin van den auteur had plaats gehad? Op deze wijze uitgelegd zou de bepaling met de allereerste beginselen, welke aan het auteursrecht ten grondslag liggen, in strijd zijn.
Doch de privilegiën, die niet tot bescherming van het geestelijk werk zelf, maar tot bescherming van de onderneming tot exploitatie van het werk moesten dienen, werden niet aan den auteur, maar aan den exploitant, drukker of uitgever, verleend. Bij uitzondering kwam het voor, dat de auteur zelf het privilegie aanvroeg en op zijn naam verkreeg.
Immers indien de Nederlandsche uitgever, wiens naam op het titelblad zou worden gezet, in een gegeven geval een strooman bleek te zijn, zou niets den rechter hebben verhinderd om in een dergelijk boek een in het buitenland door den druk gemeen gemaakt werk te zien; indien men echter met een werk te doen heeft, dat, zooals meermalen voorkomt, door de samenwerking van verschillende uitgevers werkelijk tegelijk in verschillende landen verschijnt, zie ik niet in waarom zulk een werk, waarin ook een Nederlandsch uitgever zijn aandeel zou hebben genomen en waarvoor hij hier op eigen risico adverteerkosten zou hebben gemaakt, hier te lande volgens het aangenomen stelsel der wet niet onder de bescherming der wet zou mogen vallen.
Eindelijk besloot de Redactie van de New-York Herald eene expeditie uit te zenden, om hem op te sporen en hem, zoo noodig, hulp te verschaffen. Den 16en October ontving Henri M. Stanley, een van de correspondenten van dat blad, in Spanje een telegram van den uitgever, afgezonden uit Parijs, met de tijding, dat hij onmiddellijk voor eene gewichtige opdracht naar Parijs moest komen.
Dat ging uitstekend: de proeven kreeg ik tijdig en het boek verscheen ook op zijn tijd: Maar op een gegeven oogenblik, meneer, kreeg ik drie brieven van menschen, die het boek wilden koopen, en het nergens krijgen konden. En de uitgever beweerde, dat het was uitverkocht. Ik vond dat heel aardig, en vroeg hem een afrekening.
De eenige uitgever, die haar genoeg bood, om het haar der moeite waard te doen zijn, in deze richting verder te gaan, was een waardig heer, die zich geroepen voelde de heele wereld tot zijn bizonder geloof te bekeeren.
Er blijft dus niets anders over dan als auteur van het plaatwerk te beschouwen hem, die de cliché's al of niet door hemzelf vervaardigd verzamelt en als een geheel afdrukt. Dus den drukker of uitgever. Want, behoudens enkele uitzonderingen , is er geen sprake van een plaatwerk, vóórdat een exemplaar is afgedrukt, en zonder plaatwerk geen auteursrecht. Dit schijnt ook de meening van Mr.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek