Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Uit de hoeken van een donker kastje, waartoe deze opening toegang verschafte, haalde hij een groote pastei, op een tinnen bord, van buitengewone grootte, te voorschijn. Dezen ontzaggelijken schotel plaatste hij voor zijn gast, die, zich van zijn dolk bedienende, om de korst open te snijden, geen oogenblik verzuimde om zich met den inhoud bekend te maken.
Het papieren schuitje schommelde op en neer, en nu en dan draaide het zoo gezwind om, dat de tinnen soldaat beefde; maar hij bleef onwrikbaar staan, vertrok zijn gezicht niet, hield zijn hoofd recht en zijn geweer in den arm. Eensklaps dreef het schuitje onder een lange brug, die over de goot lag, en nu werd het zoo donker, alsof hij in zijn doos was.
Die jaarmarkt was toen de voornaamste van het land; op de wegen, die er henen leidden, ontmoette men rijtuigen en reizigers uit verschillende streken, alsook zware wagens, door zes paarden getrokken en beladen met laken, leder, wapens, koperen en tinnen vaatwerk, wijn, bier en wat al meer.
De visch zwom heen en weer; hij maakte de verschrikkelijkste bewegingen; eindelijk werd hij doodstil; het werd weer licht, en een stem riep luide: «De tinnen soldaat!» De visch was gevangen, aan de markt gebracht, verkocht en in de keuken te land gekomen, waar de keukenmeid hem met een groot mes opensneed.
"Ma ma pá zit in 't rijtuig!" , gilde Amélie en dol van uitgelatenheid begon ze op het plat te dansen, zoo wild te dansen, dat de uil 'r beduusd van door ging. Benee werd het plechtig. Bij de struiken van Koepelsteyn zette de muziek fanfares in. Mevrouw, doodsbleek, hing over de tinnen, keek, keek, boog.
Een oogenblik later komt de smerige kamerdienaar binnen, en presenteert u, op een tinnen blad, te Neurenberg beschilderd, een kop koffie, dien hij in het naburige koffiehuis heeft gehaald. Die antieke eenvoud heeft eene zekere aantrekkelijkheid voor hen, die zich dikwerf door de aanmatiging en overdreven etiquette, elders gebruikelijk, hebben beleedigd gevoeld.
Hij gaf den jongeling op zijne vraag te kennen, dat de streek, waarin hij zich bevond, zeer eenzaam en bijkans onbewoond was, maar dat zijn eigen slot zich niet ver van daar bevond en geheel tot Parcival's beschikking stond. Hierop wees hij den jongeling den weg daarheen en na eenig zoeken zag onze held inderdaad de torens en tinnen van een burcht tusschen de boomen van het woud doorschemeren.
Als de tinnen soldaat maar geroepen had: «Hier ben ik!» dan zouden zij hem wel gevonden hebben; maar hij achtte het ongepast, luid te schreeuwen, omdat hij in uniform was. Nu begon het te regenen, al spoedig vielen de droppels dichter neer; eindelijk werd het een stortregen. Toen deze over was, kwamen er twee straatjongens voorbij. «Kijk!» zei de een, «daar ligt een tinnen soldaat!
Op zijne borst blonken, aan vuile linten van allerlei kleur, medailles, ongangbare munten, blikken schijven, ja, zelfs het tinnen deksel eener pint.
Toen op den avond na de hevigste bestorming de belegeraars de overwinning behaald hadden en hun vlag op de veroverde tinnen plaatsten, stond de grijsaard met het zilveren haar, die voorheen het woord gevoerd had, als laatstovergeblevene met zijn met bloedbevlekt zwaard tusschen de lijken van zijn gevallen broeders. De bisschop, getroffen door zooveel heldenmoed, beval hem zich over te geven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek