Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
De jonghe joncfrou Damiet: O scoene jonghelinc Esmoreit, Nu biddic u doer oetmoet, Als ghi van uwer saken sijt vroet, Dat ghi dan wederkeert tot mi. De jonghelinc: O scone joncfrouwe van herten vri, Dan salic laten nemmermeer, Ic en sal met enen corten keer, Edel wijf, tot u comen, Als ic die waerheit hebbe vernomen, Bi minen god Tervogant.
De jonghelinc: O Tervogant ende Apolijn! Hoe mach mijn suster, dat edel wijf, Ghehebben also reine lijf, Dat si ghenen man en mint, Noch in heydenesse ne genen en kint, Die si woude hebben tot enen man! Bi minen god Tervogan, Si heeft emmer een edel natuere, Ofte si mint ene creatuere Heimelike, daer ic niet af weet; Want si en es emmer niet bereet Tot enegh man die nu leeft.
Damiet: Vader, here, bi Tervogant Noit en sach ic scoender kint. Heeften ons Mamet ghesent, Dies willic hem danken ende Apolijn; Ic wil gherne suster ende moeder sijn. U uutvercoren jonghe figuere! Du best die scoenste creature, Die ie met oghen nie ghesach. Met rechten ic Mamet danken mach. Dat ic sal hebben enen broeder: Ic wil gherne sijn suster ende moeder.
De coninc: Platus, Platus, bi Tervogant Het dunct mi goet dat ghi mi segt. Laet ons dit ewelijc ghedect Sijn, dese sake, voor die dochter mijn So machics in vreden sijn. Waer sidi, dochter Damiet? Comt tot mi onghelet, Ic moet u spreken, bi Mahoen! Damiet: Vader, dat willic gherne doen. Nu secht mi wats uw ghebot?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek