Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 oktober 2025
"De maagdelijkheid", zegt Hippel in Ueber die Ehe, "is de Meimaand van het jaar, de bloesem der boomen, de dageraad van den dag; de maagdelijkheid is een zoo teere zaak, dat men er ternauwernood van kan spreken, zonder ze te bezoedelen".
Wil ik eens zien of mijnheer Simoneau thuis is?" Marguerite antwoordde niet. Dit alles woonde ik bij als iemand, die iets heel van verre aanschouwt. Soms scheen het mij toe of ik door de kamer zweefde als een teere vlam, terwijl een vreemde wanstaltige massa, mijn lichaam, bewegingloos op het bed lag uitgestrekt.
In de tabaksplantages staan de frischgroene planten in geregelde rijen geschaard, en daarnaast prijkt het teere lichtgroen van het suikerriet. Ook maïs en andere graangewassen worden verbouwd, zoowel als groenten en tomaten.
Haar teere handen verrieden, dat zij niet aan werken gewoon waren. Inderdaad hadden zij in de laatste zes maanden de steken der naalden niet behoeven te vreezen.
syn leden = zich; vgl. ick schenck u dese leden, 714; als ick ... myn leden overslough, 948. Vgl. nog het passieve in: "Gij dan, van eersten aen dat uwe teere leden Syn tot den man gedaen, soe voeg u naer den reden." Vgl. ook: syn saken aanleggen = het aanleggen, 81 A. 952. zelfs van daag nog getrouwd. Versegelt in de trou, vgl. de aanhaling by 1252. en: "Des Heeren goeden segen
Haar handje had een korte trilling van emotie en verrassing en een teere zucht steeg van haar lippen. "Joa ik... 'k zie ou euk geiren," antwoordde zij heel stil, heel zalig-zacht ontroerd. Hij legde zijn arm om haar middel en plotseling begon zijn hand hevig te beven. Hij wilde nog veel meer zeggen, maar kon niet.
En toch zouden die zoo teere en kleine handen, die voor de liefkoozingen van een lip zoo zachte kinderhanden, waarin Rodolphe zijn opnieuw bloeiend hart had nedergelegd, toch zouden die blanke handen van Mimi spoedig het hart van den dichter met haar rose nageltjes verminken.
In het voorjaar strooien honderde bloesemboomen hun teere pracht uit over de weilanden, die schitteren van witte en gele sterren; in 't najaar glinstert tusschen de takken het rijpe rood-gouden ooft.
Want de vrouwenoogen zagen niet de kleinodiën alléén, doch ze zagen tevens, hoe haar de kleinodiën kleeden zouden, en hoe ze om de teere, witte huid zouden schitteren. Er woonde bij Nienoort een vrouw, die eens binnen de schatkamer een blik had geworpen, en nu nacht aan dag niets anders dacht dan: "De schatkamer van Nienoort."
Daar kruipt hij nu over den grond naast al die anderen... De avond daalt. Een bleeke, rose streep ligt laag en lang over den grijzen einder, als een teere, zachte blos van stillen weemoed. 't Is of de avond zei: ga rusten, ik rust ook; 't is nu geen uur van strijden meer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek