Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 24 juni 2025


"Men heeft elkander om dat duifje reeds menigen kogel door den kop gejaagd," zeide hij: "Reeds menig wakker edelman heeft den steven naar den Oldenburgh gewend, doch werd door fellen stormwind teruggedreven. Die oude graaf houdt het vogeltje in de kooi en verliest het nimmer uit het oog. Zij heeft reeds menige blauwe scheen laten loopen, en wel zou ik oppassen mij daaraan te wagen."

"Thoresby gaat met hem, en Wetheral, dien men om zijne wreedheid Steven Steen-hart noemt; en drie noordsche krijgslieden, die tot den troep van Rolf Middleton behoord hebben; men noemt hen de lansknechten van Spyinglaw."

"Licht mogelijk: en indien het niet anders kan," zeide Arkel, die deze gevolgtrekking des schippers wel verwacht en daarop zijn gansche redeneering gegrond had, "dan zie ik er geen kwaad in, naar de Kuinder te trekken. Daar zijn wij op onzijdigen grond en toch aan de grenzen van Friesland. Ja! steven gerust naar de Kuinder: als net dag is, kunnen wij altijd zien wat wij doen zullen."

Andere twisten, die tusschen personen van hoogeren rang bestonden, werden beslist door de herauten, of door de twee Wapen-Maarschalken, Willem de Wyvil en Steven de Martival, die gewapend in het strijdperk op en neder reden, om de goede orde onder de toeschouwers te bewaren.

»Maar oorlog is niet te wachten," ging de voorzitter voort; »derhalve moeten wij den steven elders heenwenden." Iedereen begreep, dat het er nu op aan zou komen. Diepe stilte.

"Zeer gemakkelijk," antwoordde de leerling, "'k Heb niets anders te doen dan de kaart te raadplegen, waarop kapitein Hull gisteren nog het bestek heeft afgezet." "En zou je den goeden koers kunnen aangeven?" "Ja, 'k zou den steven naar het oosten kunnen wenden, nagenoeg naar dat punt van de Amerikaansche kust waar we moeten aanlanden." "Maar, Dick," hernam Mevr.

Na dit heerlijke land verlaten te hebben, zette De Hojeda zijn' tocht nog een eindweegs voort, doch besloot toen om den steven naar Hispaniola te richten. Het lijkt onschuldig maar het was alles behalve onschuldig. Wat De Fonseca had durven doen, hij had den moed niet gehad, De Hojeda vrijheid te geven om te reizen waar deze wilde.

Harbert stond op den steven, toen hij eensklaps uitriep: "Loeven, Pencroff, loeven!" "Wat is er dan?" vroeg de zeeman, terwijl hij opstond. "Een rots?" "Neen.... wacht eens," zeide Harbert.... "ik kan niet goed zien.... loef nog meer.... goed.... haal bij...." Dit zeggende dompelde Harbert, die over boord hing, zijn arm in het water, haalde hem er uit en zeide: "Een flesch!"

De wijze waarop deze booten geroeid worden, is een aan de bij ons gebruikelijke recht tegenovergestelde: de roeiers zitten met het gezicht naar den steven, en slaan de riemen van voren benedenwaarts naar achteren, zoodat zij vooruit komen door het water van zich weg te duwen, zooals een vliegende vogel de lucht van zich wegduwt.

Tom was bijna dadelijk uit zijn diepe sluimering ontwaakt. Zijn oogen wendden zich terstond naar het kompas... en hij geloofde, hij moest wel gelooven dat de Pelgrim de goede richting niet had. Hij draaide dus het roer, teneinde den steven weder naar het oosten te richten.... Hij dacht het althans.

Woord Van De Dag

schapenhoedster

Anderen Op Zoek