Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 september 2025
Ze schenen schuw te zijn, en zich niet graag aan de andere dieren te vertoonen, en bliezen, als iemand hen naderde. De rij achter de lossen werd ingenomen door de veelvraten, die gezichten als honden, en pelzen als beren hadden. Zij tierden niet op het veld, maar stampten ongeduldig met hun breede pooten, en verlangden in de boomen te kunnen klimmen.
't Was een kolos van een paard, met aders op zijn lijf een manspink dik. 't Schudde zijn grooten kop, en de dik opeengepakte krullende manen, die langs weerskanten zijn breeden nek hingen, wapperden lijk een vlag. Rillingen van genot liepen over zijn huid, de felbehaarde pooten stampten putten in den grond, en zijn lange staart sloeg heen en weer.
Ik heb dus de eer u, mijn zeer geachte vrienden, het voorstel te doen om deze proef te nemen." Onmogelijk is het, de uitwerking der laatste woorden van den geachten voorzitter te beschrijven. De eene kreet van toejuiching verdrong de andere, hoe langer zoo luider, hoe langer zoo onstuimiger. Aller monden schreeuwden, aller handen klapten, aller voeten stampten.
Zij hadden zich tegen nacht-insekten te verweren, ze stampten met hun hoeven en sloegen met hun staart om zich heen. Dit maakte zooveel leven, dat zelfs een ongeoefende hen benaderen kon. Eindelijk had ik ze bereikt. Ik kroop tusschen twee paarden en lag daar, in lang rietachtig gras verborgen. De mannen stonden niet verder dan drie pas van mij af.
Hun haar lag ontvlochten. Ze stieten me op zij. Ik riep: Blijft! Ze hoorden me niet. Ik vatte ze allebei om het lijf en ving met haar eene korte pijnlijke worsteling aan. Ik geloof dat ik ze werkelijk onder mijn knie tegen den grond heb vastgevuist. Ze gilden, ze stampten, ze beten .... Zal ik u dat alles beschrijven?
Verwonderlijk was het dat de paarden haar niet kwetsten, want zij stapten om en bij haar, doch raakten haar uitgestrekte leden niet, alleenlijk stampten deze dieren de aarde der baan in de hoogte, en bedekten de wangen der maagd met slijk en stof.
De ruiters waren zo menigvuldig dat een korenveld minder haren draagt dan er speren boven de vijandlijke benden uitstaken. De paarden der voorste gelederen stampten ongeduldig met de voeten, en besproeiden hun ijzeren deksels met witte vlokken schuim.
Dit waren de gasten; zij, die het feest gaven, stonden op zij bij een stellage, waarop yamsknollen lagen. De mannen liepen langzaam om dat altaar heen. In hun handen droegen ze zware bamboekokers, waarmee ze in de maat op den grond stampten, zoodat een dof, dreunend geluid ontstond. Ze zongen een eentonige melodie, door een voorzanger ingezet.
Mijn komedianten zullen wel klaar zijn.... In de cavea stampten zij, stampten zij heviger. Toen hielden de fonteintjes van geur op te spuiten hun sprenkelstraaltjes; het water vloeide niet meer. O-o-o-h! juichte het volk, omdat het nu zoû beginnen. Want het aularium daalde, rolde op naar beneden. Maar het siparium bleef nog toe geschoven.
Het meisje lag zonder gevoel tusschen hunne voeten.... Verwonderlyk was het dat de peerden haar niet kwetsten, want zy stampten om en by haer, doch raekten hare uytgestrekte leden niet, alleenlyk stampten deze dieren de aerde der baen in de hoogte, en bedekten de wangen der maegd met slyk en stof.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek