Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
«Bravo, bravo, toro!" galmde het rondom, waar men den stier prees en zijn bevechter, hem noemend bij zijn naam. De stier had zijn hoorn teruggetrokken met een woesten ruk, weêr naar een zwaaiende capa gestooten, en voort stormde hij door het perk met de kleurige mannetjes achter zich aan, met een glanzende, donkerroode bloedvlek op de schoft.
Van pijn en ellende moet je heel, heel langzaam sterven, om een voorsmaak te hebben van het pleizier, dat een hellekind wacht. Hond! siste de oude booswicht. Schoft. Verhongeren en verdorsten moesten wij? Dacht gij dan, dat gij zulke beroemde helden, als wij zijn, zoudt kunnen opsluiten? Wij dringen door muren heen en springen door ijzer en staal.
De doggen slaan de tanden In rug en schoft en zij. Van dolle woede aan 't branden, En trillende van pijn, houwt hy nog eenmaal rond, En kwetst in 't wilde, en sleurt een enklen dog ten grond... Maar krimpt zijn spieren saam, by de ijskoû van de rilling Die hem naar 't harte schiet en strekt met woeste trilling De grove leden uit, voor immer:
De magere met den langen snor schuift de blauwe bril wat vaster op zijn neus. Hij begrijpt, dat er een nieuw bedrijf aan 't komen is, en diep overtuigd van de waarheid van het spreekwoord; »Die een dag vecht, wordt nog voor geen schoft uitbetaald," vindt hij het geraden, om eenigszins naar de achterhoede te wijken.
Toen zeide Loge: "Houd je mond, Buigster, vrouw van Beugel, nooit kwam er een schandelijker wezen in de woning der goden dan jij, veile vrouw!" Daar stapte Thonarr binnen en hij donderde Loge toe: "Schoft, zwijg, of anders zal mijn moker Mjölnir je den mond doen houden." Loge schrok, wees met het hoofd naar de deur, en zeide: "Daar, dat kind van Aarde is nog niet binnen, of er wordt al gevloekt!"
Denk eens aan, ik ben, gedurende onze opmarsch, met dien ouden stijven knol al driemaal gevallen, gelukkig zonder mij erg te bezeeren, doch niettemin met het plezierig gevolg, dat ik van Brunswijk af een heel eind naast mijn oudje loopen mocht, want de stumper was een weinig gedrukt op de schoft. Dat marcheeren langs slechte wegen, tot aan de knieën door de modder, was natuurlijk niet alles.
De neus is recht; de groote oogen hebben een min of meer slaperige uitdrukking; de lange oorschelpen zijn slap. De hals is zeer lang, de kossem kort, de schoft laag, het kruis verheven, de heup zeer breed met sterk uitstekenden darmbeenrand, het kruis naar achteren afhellend, de staart diep aangehecht, de borst smal.
Ge ziet, de schurken waren ons dicht op de hielen. He! zeide Dries, de handen jeuken mij om dien schoft van een heilige neer te leggen; ik zou hem van hier zoo mooi kunnen neerschieten. Pas op, zei Aroesi, we zouden den geheelen troep op het lijf krijgen. Jammer genoeg, antwoordde Dries, 't is hard zoo'n mooie gelegenheid ongebruikt voorbij te laten gaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek