Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Dan kwam de heilige Maagd, evenals den vorigen dag, met dit verschil alleen, dat de priester onder de baldakijn ditmaal Padre Salvi was, en niet de zoo voornaam-gemanierde elegante Padre Sibyla. Doch zoo de eerste al een statig uiterlijk miste, 't zalvende had hij in hooge mate; hij hield de handen in mystieke houding over elkaar, had de oogen neergeslagen, en schreed half gebogen voort.
"Die dienaar van Uwe Excellentie ligt ziek te bed," voegde Padre Salvi er nederig aan toe.
Hij deed evenals de alcalde, doch ditmaal hoorde men meer toejuichingen: bij de beambten hadden zich eenige monniken en Capitán Tiago gevoegd. 't Scheen dat Padre Salvi iemand zocht, aan wien hij den troffel zou overgeven. Hij keek weifelend naar Maria Clara, doch, zich bedenkend, bood hij de troffel aan den notaris. Deze trad hoffelijk op Maria Clara toe, maar deze weigerde met een lachje.
Bedwelmd, wankelend, bedekt met zweetdroppelen, trad Padre Salvi te voorschijn uit zijn schuilplaats en keek met verbijsterde oogen om zich heen. Weifelend stond hij roerloos stil. Dan deed hij een paar schreden, als wilde hij de meisjes volgen, doch hij wendde zich daarna om en, langs den oever loopende, trachtte hij de rest van het gezelschap op te zoeken.
Weer werd hij naar de zaal gebracht waar de andere gevangene de heiligen aanriep, terwijl zijn tanden klapperden en zijn knieën knikten. "Ken je dien man?" vroeg Padre Salvi. "Ik zie hem voor 't eerst!" antwoordde Tarsilo, met zeker medelijden naar den ander kijkend. De alférez gaf hem een stomp en een trap. "Maak hem aan de bank vast!"
"Best te begrijpen!" hervatte het oudje, "nadat hij Padre Dámaso afgeranseld had, bleef hem alleen nog maar Padre Salvi te vermoorden." "Maar je kunt me niet tegenspreken, dat hij een goeie jongen was, toen hij klein was." "Jawel, 't was een goeie jongen," gaf het besje terug, "maar hij is naar Spanje gegaan. Iedereen die naar Spanje gaat, komt als ketter terug, hebben de pastoors gezegd."
"Zeg, Albino, je moet dezen keer maar geen lek-gaten ontdekken zooals in de bootjes, hoor," zeide Leon tot den oud-seminarist. "Wat? Wat is dat?" vroegen de oudere vrouwen. "De bangka's, dames, waren net zoo gaaf als dit bord," verklaarde Leon en wees op zijn bord. "Mijnheer de alférez, weet u al iets van den kerel die Padre Dámaso heeft mishandeld?" vroeg Padre Salvi.
"Goed! Goed! Maar laat 't hem niet weer gebeuren!" Er deden allerlei praatjes de ronde. Dat er een wonder gebeurd was, stond reeds vast. Fray Salvi scheen niettemin maar weinig ingenomen met het wonder, dat men aan een heilige van zijn corporatie en van zijn parochie toeschreef.
Ten slotte vroeg hij om zijn rijtuig en gaf hij order dat men hem zou brengen naar 't bosch met den geheimzinnigen boom, in welks nabijheid het buitenpartijtje gehouden werd. Daar aangekomen, zond Padre Salvi zijn rijtuig weg en liep alleen het bosch in.
Doch de gelukkige jonge man was al ver, en ging zijn schaakpartij hervatten. Fray Salvi, nog steeds afgetrokken kijkend, voegde zich bij het vroolijke troepje jongelui. Maria Clara wischte een traan van vreugde weg. Het lachen en praten hield op. De pastoor keek naar de jonge mannen, maar slaagde er niet in een enkel woord uit te brengen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek