United States or Lebanon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Haastig duwden ze den wagen de poort uit naar een buur in de straat tot de brancards zouen komen. Suikerpeer, met Reggie, Mijntje en de kinderen, op bloote voeten, huilend door den gierend-kouden wind die de hemden op de bloote borsten dee flappren, strompelden mee. Bij Poddy één-hoog, boven Reggie's kamer begon het zijwaartsch dakraam lachend licht naar de daken te spuien.
Als ze 'r oogen gesloten hield, zou je 't niet kunnen zien. 't Geeft 'r iets gedrukts dacht-ie, glimlachend om tante Reggie's praten dadde zulleke hare boven de ooge ongeluk gavve enne as-die 't niet geloofde, dad-ie dan is most rondhoore bij iedereen. Zij, gulzig, liep van 'n rotten sinaasappel te bijten, dien ze voor 'n halve cent had gekocht, spuwde met smakjes de schil, de te beurze plekken.
Daar hakend tegen 't matras, waarop Dovid had gelegen, smakte-die met haar op den grond. Een oogenblik verdoofd door den aanploffenden rook, machtloos, 't hoofd op de magerte van Reggie's lichaam, bleef-ie liggen.
In den donkeren schuilhoek, overkeek hij de plaats en aarzlend-van-doen poogde hij te onderscheiden wie er in tante Reggie's kamer waren. Er bewoog niets. De lamp was niet aan. De deur stond schuin-open. Van boven, waar meerdre ramen licht-kwijning hadden, vaagde een glans, gouden waas op het zwartpuin der muren.
Meijertje, aandachtig de handen onder 't hoofd, telde hardop en hoe hooger-ie telde... drie-en-twindig, vier-en-twindig, vijf-en-twindig, tot een en dertig toe, hoe bewonderend-wieglender Reggie's glimlachend hoofd bewoog. "Jij bin 'n húisvrouw", zei ze met klank van weten en zegen.
In den deurpost, 't licht dempend, met 'n stem die 'm zeer deed nóoit had-ie 'r zoo gehoord bijna onbeweeglijk, den arm strak omhoog, vroeg ze: "Waar is de mezoesos?"... "Weg", zei hij, geprikkeld door Druif's betoogend zwijgen. "Wáár weg?", vroeg ze nog eens. "Weet 'k niet!", zei hij, ongeduldig. Langzaam zakte Reggie's arm, langzaam ging ze naar 'r stoel terug.
Toen hij het hoofd weder hief, stotterden tranen uit zijn oogen, loome bloed-heete tranen. Maar er gloeide woede in hem om z'n zwakheid en met drift scheurde hij den zakdoek naar het gelaat. Er ketste iets met metalen geluid op den steen. Hij raapte het op, herkende de blikken huls van tante Reggie's deurpost, waarin de vergane Geboden.