Toen Robert terug-kwam, en naar Max' tevredenheid de boodschappen punctueel had verricht, beval Max, dat er eerst zou ontbeten worden, voor hij begon te vertellen. Ik heb zoo'n allemachtige honger, zeg, ik zou nu toch niet kunnen praten. Zij aten. Max smeerde de pâté dik op het open-gesneden broodje, en keek Robert van tijd tot tijd aan met veelzeggend-ondeugenden blik.

"De man is punctueel," dacht ik: "en het schijnt moeilijk hem tevreden te stellen: in allen gevalle zal het mijne schuld zijn indien ik zijn begeerte niet begrijp." Intusschen was Kapitein Pulver, die door zijn patroon was medegenomen, de koets uitgesprongen ongeveer als een bom, die uit den ketel vliegt.

En toch, zoo vaak ik de opwelling in mijne chevalereske gevoeligheid die gij mogelijk romaneske zwakheid zoudt noemen heb bekampt met de nuchtere, klare beschouwing der feiten, komt het mij voor, dat ik mij niet onttrekken mag aan dien plicht, en dat de nood mij is opgelegd, het aangewezene te volbrengen, liever dan lafhartig de handen te laten zakken en alles over te laten aan den notaris-executeur, een uiterst braaf man, ik wil 't gaarne gelooven, maar zoo punctueel op de letter van de wet, dat hij geenerlei menagementen zou gebruiken, noch van verzachtende maatregelen, noch van uitstel van executie zou willen hooren; en dat alles staat ten minste nog in mijne macht, als ik het lastig baantje niet moedwillig laat varen.

Zoo ver ik het beoordeelen kan, is hij een verstandig, een uitstekend landheer geworden, in de zaken punctueel, zelfs bijna gierig. Maar ook alleen in de zaken.

Hij was dat tweede jaar weêr net even ongelukkig, wetend en zich bekennend: gij zijt laf, gij zijt laag, maar koppiger nog dan ooit, volgend de voorschriften van zijn principalen, punctueel in alles wat hem was voorgeschreven.... dat heele gedoe, hij was het te haten begonnen.

Aan de Oostzijde van de pyramide werd een tempel gebouwd, welke aan de vereering van den gestorven monarch was gewijd en in welke plichtsgetrouw en punctueel offeranden aan zijn schim werden gebracht. Daar hij na zijn dood tot een godheid werd verheven, werd zijn beeld in deze kwaliteit van godheid in een vertrek geplaatst, dat speciaal hiervoor was ingericht.

Het vierde meisje volbracht haren plicht. Zij stak hare hand in de trommel, en.... »Zes!" riep de voorzitter uit. »Zes!" »Zes," herhaalde zijn echo punctueel en schreef dat cijfer op de vierde plaats op. En inderdaad het was eene zes, die het meisje aan aller blikken vertoonde. De verschillende oogen keken scherp, en het arme kind voelde zich bevreesd.