Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Als het mocht gebeuren, dat de schilder Vasco de Guerra niet onder de tafel drinkt, dan zullen een paar druppels van dit vocht in zijn beker hem voor altijd doen inslapen." "Dus als Frans Floris niet slaagt, het vergift van de Antillen," prevelt de schilder. "Het geldt zijn leven of het onze."
De broeders ondersteunen hem en beschouwen hem met heimelijk afgrijzen, want zijn gelaat wordt aschgrauw, als van een stervende, de smalle haarkrans op zijn hoofd wordt eensklaps sneeuwwit. "Mijne broeders," prevelt hij met brekende stem, eert steeds het onvergankelijke woord des Heeren en zoekt niet door te dringen in wat Hij opzettelijk voor ons verborgen hield. Voor Hem bestaat er geen tijd.
Hier maakt de schilder haastig het wambuis van den Spanjaard open, en er zijn hand instekend, voelt hij tusschen de voering een klein pakje. Als hij er dat uit heeft losgetornd, fluistert hij, terwijl hij het bekijkt: "Goddank! De zes brieven van Lodewijk van Nassau!" Een oogenblik later legt Guy zijn hand op de borst van hun slachtoffer en prevelt: "De spion is dood!"
’t Is ook waarlijk niets grappig om daar dien ouden man te zien, die, wezenloos voor zich uitstarend, met de vuist zich voor de borst slaat, allerlei onverstaanbare woorden prevelt en eindelijk luid snikkend uitroept: „ik ben alles kwijt, alles vergeten!” „Harpagon” hoort niets meer, verstaat niets meer en wankelt als een beschonkene heen en weder. „Hij is vet”, roept er een van ’t „schellinkie.”
Die ernst behoeft er niet bleek en mager uit te zien, slaat de oogen niet wanhopend op dit tranendal, prevelt geen formulieren, is niet aan vormelijkheid, als een mollusk aan zijne schelp, gebonden; maar hij kan lachen, zijn bloed stroomt krachtig door de gezonde aderen, zijn oog blikt helder als eene lichtende vonk van het vuur, dat Prometheus uit den hemel veroverde en zijn geest is als de ladder Jacobs, waar de gedachten op en af zweven, en die met hare stijlen hemel en aarde verbindt.
"Et libera nos a malo, amen!" zeide Adeelen, die, door het gesprek weder wakker wordende, zich verbeeldde dat de monnik een Vader Ons opzeide: "wat prevelt gij toch?" vervolgde hij, zich de oogen wrijvende. "Kom! al genoeg geredeneerd," zeide de vreemdeling, opstaande: "kunt gij mij nu ongemerkt hier uitlaten? dan ga ik mijn verblijfplaats opzoeken."
De Russische voerman zingt, terwijl hij met zijn driespan geheel alleen door de steppe jaagt, al maar door, ook wanneer een koude nachtwind hem langs den mond strijkt; de Russische houthakker, wanneer hij geheel alleen midden in het woud bezig is boomen te vellen en tot balken te verwerken neuriet of prevelt daarbij een eindeloos lied.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek