Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
De ruiters, met hun twee aanvoerders aan 't hoofd de pikeur uit stad en Hendrik Snor, die in vroegere jaren bij de "kerresiers" had gediend waren gereed om met de geleende koets van den baron S.... uit G.... naar den tol te vertrekken, maar nog altijd wachtte de trein op de komst van den heer Barend Flitz die Nº. drie zou rijden, en als Nº. drie dan ook de voorloopige exercities had meegemaakt.
"Aas één appèl, drie acquit, vier speelt!" riep de biljartjongen. Ik geloof dat mijn neef poogde in een onverschillige houding zijn neus te snuiten, maar het had er niets van. Het derde toertje liep goed voor Petrus af, maar het vierde was geschikt om hem er gansch onder te werken. De pikeur lag voor den middelzak; het was een gemakkelijke bal; een kind kon hem maken.
Maar daar de pikeur een gevreesd potspeler was en, sedert onheuglijke jaren, van de drie potjes, die gespeeld werden, er twee in zijn zak stak, riepen natuurlijk al de anderen: "stop weg; stop weg!"
Trouwens al wat paarden aangaat, heeft zijn aandacht getrokken, hij geeft een beschrijving van een edel ros, met opgave van zoovele bijzonderheden, dat men die ten grondslag zou kunnen nemen, om een hoofdstuk van een handboek over paardenkennis te schrijven ; en niet alleen met de voortreffelijkheden van deze diersoort, volgens Buffon de edelste verovering van den mensch, is hij grondig bekend, maar ook met de gebreken, ziekten en kwalen, waarvan hij er terstond een vijftigtal zou kunnen opnoemen , terwijl verder ook de rijkunst hem groot belang inboezemt; het hart gaat hem open, als hij een ruiter ziet, die als één is met zijn ros en dit volmaakt onder bedwang heeft . Wie de talrijke plaatsen, die bij Shakespeare voorkomen, waarin over paarden gesproken wordt, nagaat, kan zeer wel de stelling verdedigen, dat hij geruimen tijd rostuischer, paardenarts of pikeur geweest is.
Hij was nu zoo ver, dat het zweet hem in groote parels op het voorhoofd stond. "Dat wordt een collé, mijnheer"; riep de barsche stem van den pikeur.
Nauwelijks verliet hij de kales, toen reeds de groom, die zijn rijtuig van verre herkend had, den pikeur naar buiten riep. Deze, een lange Engelschman in hooge laarzen en een kort buis met een bosje haar onder de kin, naderde hem met den stijven gang, die allen jockeys eigen is, en met de ellebogen buitenwaarts gebogen. "En? Hoe gaat het met Froe-Froe?" vroeg Wronsky in het Engelsch.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek