United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hier?" en met deze woorden springt het meisje op. "Ja, de cavalcade is reeds op de Schoenmarkt, de Hertog zoekt u waarschijnlijk. Ik zal de gravin De Pariza roepen."

Maar hij heeft geen tijd, om hier verder over na te denken. "Mijn duena," zegt de dame haastig. "Wij moeten haar wekken, ter wille van de etiquette, senor capitan, wij moeten de gravin De Pariza wekken!"

Kom, laat ik dan eens gaan zien," en De Pariza begeeft zich naar de deur om haar beide Moorsche meisjes te roepen, maar Guy, die haar reeds, van het oogenblik af, dat zij binnenkwam, naar de maan heeft gewenscht, haast zich beleefd de deur voor haar te openen, die toegang geeft tot het binnenplein, aan welks overzijde het magazijn van den koopman zich bevindt.

Mijn duena, de gravin De Pariza, heeft reeds haar wensch te kennen gegeven, om de dochter van den koopman nog eens te zien dansen." "Niets anders?" vraagt Guy teleurgesteld.

Want Chester vreest, dat op het laatste oogenblik een der lakeien of de gravin De Pariza bericht van wat er in Sandvliet gebeurt naar Lillo zal zenden of dat een onverwacht voorval zijn plannen zal dwarsboomen, en hij weet, dat als hij Hermoine ditmaal verliest, zij voor altijd voor hem verloren zal zijn.

"Hoe minzaam van u, Dona de Alva, hoe vriendelijk van u, gravin De Pariza," zegt zij, "om mij zooveel eer in mijn eigen huis te bewijzen," en buigende tot op den grond, kust zij Hermoine's hand, hetgeen die jonge dame, dochter van den onderkoning van Spanje, genadig veroorlooft, daarna gaat deze echter onmiddellijk op de buigende heeren af, om hun hetzelfde voorrecht toe te staan.

Treurigheid is aanstekelijk, evenals liefde, en het meisje begint te zuchten en te snikken onder zijn afscheidskussen, die zoo plechtig zijn ofschoon zij niet kan gissen waarom. Maar Oliver rammelt aan de deurklink en roept: "De gravin De Pariza zit al in het rijtuig. Vlug!"

Het kwam mij voor, dat wij u den vorigen avond niet aangenaam genoeg bezighielden. Ik had met de gravin De Pariza willen spreken, als zij vandaag hier was gekomen, en speellieden uit Antwerpen willen ontbieden, om muziek voor ons te maken op het water voor de vensters.

De gravin De Pariza steekt haar deftige, magere, strenge hand niet uit als de dochter van den oud-burgemeester tot op den grond voor haar buigt, doch zegt tamelijk uit de hoogte: "Wij zijn hier gekomen, juffrouw Bodé Volckers, om u nog eens te zien dansen. Het verschafte mij gisteravond veel vermaak."

Het onderhoud met de gravin De Pariza toont hem, dat spoed een vereischte is voor zijn welslagen en dat elk eenigszins lang uitstel in deze zaak waarschijnlijk noodlottig zal zijn voor zijn voornemen en misschien ook voor zijn leven.