Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
't Zaad, dat als Abraham oprechte vruchten baart, In liefd', geloof en hoop, en in zachtmoedigheden, In gehoorzamigheid, in ootmoed, en in vreden: Dat God nu zijn belofte in ons niet en vervult Daar zijn wij oorzaak van, om onzer zonden schuld: Onze ongerechtigheid doet zijne liefd' veranderen, De misdaad scheidet God en mensche van malkanderen Als eenen sterken muur: want God is onbevlekt, Hij heeft den hemel heel met wolken overdekt, Hij wendt zijn aangezicht, verstoppende zijne ooren, Ons krachteloos gebed en wil hij niet verhooren.
Daden van kristelike ootmoed en liefde waren voor hen niet iets wat alleen de grote handelingen betrof; die moesten integendeel het dagelikse leven tot in de kleinste kleinigheden doordringen, alles zou bij het opmaken van de rekening meetellen. Liefde wordt in de dagelikse omgang tot een meest delikaat in acht nemen van vormen en respekt, ootmoed tot de meest geraffineerde bescheidenheid.
Als keizerin verovert zij weldra allen door haar vrome ootmoed en gratie. Maar nu slaat de toon van de vertelling om; het is duidelik dat 't vervolg uit een heel andere bron stamt, de inspiratie is geheel anders.
Maar behalve in de uiterlike riddervormen geeft de Gurnemanz van Wolfram, veel meer dan die van Chrestien, Parzival ook diepere morele levensregels ten beste: karaktervastheid en ootmoed, barmhartigheid voor hen die in nood zijn, achting voor de vrouw, trouw in de liefde, dat zijn de deugden die hij hem voorhoudt en aanprijst.
Hier viel hij op ééne knie voor haar neder en boog het hoofd in diepen ootmoed. Madzy zag hem aan en zij had den moed niet, haar rechtmatige gramschap jegens haren verdrukker te blijven behouden.
Harerzijds erkennen de Kerken gaarne in ootmoed haar dure roeping het volksleven zodanig te bearbeiden en te beinvloeden, dat daarin die geestelijke waarden metterdaad worden beleefd.
De melk der voêster, slimme wennis En d' eerste plooi van erref-leer Wordt spa verleerd door beetre kennis, Zoo lang men d' ootmoed nog ontbeer': Die schiet te traag haar eedle wortlen In steen van 't eigenzinnig hart, Hetwelk verhardt in tegensportelen, En bij zijn opzet blijft verward.
En of ik sloeg de biddend bleeke handen In ootmoed samen, starend naar haar vluchten Kussend de lucht, waarin haar beeld verdween, Ik zag het zwart heelal met donkre wanden, En onvermurwbaar voor gebed en zuchten Liet zij mij in de duisternis alleen. De nacht kwam aan, de zon ging onder, De naglans van den dag verdween, De trein met onverpoosden donder Jaagt door het donker landschap heen.
Het gebed dat "in een toon van ootmoed en schuldbesef" zou dienen te zijn, zoals we reeds vermeldden, werd wel toegestuurd aan alle Hervormde plaatselijke gemeenten trouwens ook aan die van de andere bij het I.K.O. aangesloten kerkgenootschappen. In het gebed werd gevraagd om bewaring" opdat wij niet alleen anderen aanklagen maar allereerst onszelf.
Hij zal dat overwinnen, en u dankbaar zijn, dat gij hem van schande en gebrek gered hebt en op zekeren dag bespeurt gij een vonkje liefde voor u in zijn hart, dat, door ootmoed en toegevendheid, met onvermoeide voorkomendheid gekoesterd en aangekweekt, eens tot een heldere vlam opflikkert.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek