Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
Maar zy, dat kind, genas me voor een dag of wat althans beter dan myn vertelling, die ongeveer aldus moet geluid hebben: "Oepi, er was een man die steenen hieuw uit de rots. Zyn arbeid was zeer zwaar, en hy arbeidde veel, doch zyn loon was gering, en tevreden was hy niet. Hy zuchtte omdat zyn arbeid zwaar was.
Toen myn verhaaltjen uit was, vroeg ik: "En jy, Oepi, wat zou jy kiezen, als een engel uit den hemel je kwam vragen wat je begeerde?" "Voorzeker, mynheer, ik zou hem bidden my meetenemen naar den hemel." Is dat niet beeldig? vroeg Tine aan haar gasten, die 't misschien heel gek vonden ... Havelaar stond op, en vaagde iets weg van het voorhoofd. Beste Max, zei Tine, ons dessert is zoo schraal.
Men verrast den auteur en négligé, en dit is dikwyls aardig. Het kind reeg kralen aan een snoer, en scheen al haar aandacht daarby noodig te hebben. Drie rooden, één zwarte ... drie rooden, één zwarte: 't was mooi! Ze heette Si Oepi Keteh. Dit beduidt op Sumatra zooveel als: kleine freule ... ja, Verbrugge, jy weet het wel, maar Duclari heeft altyd op Java gediend.
Dat de onverschrokken Radhen die zich hiertoe leende, 't offer worden zou van z'n bereidwilligheid en trouw, was te voorzien. Het doet me leed dat z'n naam my ontgaan is. De meeste Europeërs in Indie dragen weinig kennis van taal en zeden der streken die ze niet bezocht hebben. De uitdrukking Si Oepi Keteh zooveel als: kleine jonge-juffer werd door Duclari niet verstaan.
Of liever, ik geloof dat ik begon vermaak te scheppen in 't hooren van myn stem er zyn weinigen onder ons, die niet gaarne luisteren naar zichzelf maar na myn mutisme van den heelen dag, meende ik, nu ik eindelyk aan 't spreken geraakt was, iets beters te verdienen dan de al te onnoozele antwoorden van Si Oepi Keteh.
Ze heette Si Oepi Keteh, maar in myn gedachten noemde ik haar "stumpert" of zoo-iets, omdat ik naar myn schatting zoo hemelhoog boven haar verheven was. 't Werd middag ... avend byna, en de kralen werden opgeborgen. Het land schoof langzaam naast ons weg, en kleiner en kleiner werd de Ophir rechts achter ons.
En hy hieuw steenen uit de rots, met zwaren arbeid, en hy arbeidde zeer zwaar voor weinig loons, en hy was tevreden." Heel aardig, riep Duclari, maar nu zyt ge ons nog 't bewys schuldig dat die kleine Oepi imponderabel had moeten wezen. Neen, ik heb u dat bewys niet beloofd! Ik heb alleen willen vertellen hoe ik kennis met haar maakte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek