United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen de admiraal op de Nina teruggekomen was, stak hij den 13en Maart in zee, en een tweedaagsche vaart bracht hem te Palos. Zijn eenzaam scheepje voer op den middag de haven binnen, die hij den 3en Augustus van 't vorige jaar verlaten had. Hij was dus nog geen volle zeven maanden weg geweest voor de merkwaardigste reis, die ooit ondernomen werd.
De kanonnen, het kruit, de kogels en de wapenen, die op de »Santa-Maria« geweest waren, konden dan in het fort blijven, en de »Nina« kreeg daardoor laadruimte vrij, en deze had hij hard noodig. Hij wilde toch aan Ferdinand en Isabella een en ander uit die vreemde wereld laten zien. Ze zouden hem dan beter gelooven, en zijn' tegenstanders zou hij er het zwijgen door opleggen.
Het was geheel overdekt en telde 16 manschappen. Over de Pinta voerde Martin Alonzo Pinzon het bevel met 30 man aan boord. De Nina was bemand met 24 matrozen, onder bevel van Vincent Yanez Pinzon.
Andermaal werd echter, den derden Maart, de »Nina« door een' vreeselijken storm aangevallen, en de Admiraal was genoodzaakt de Taag binnen te loopen. Zoo was hij dan andermaal te Lissabon, waar zijne komst alle gemoederen in beweging bracht, vooral toen men zag, niet alleen welke waren en handels-artikelen, maar ook welke vreemde menschen en dieren hij aanboord had.
Verging de »Nina«, deze ton zou óók drijven, en waar uit de »Indiën« zoo menigmaal voorwerpen op Madeira of Porto-Santo waren aangedreven, daar zou toch wel ééne van die twee tonnen ook in handen van Europeanen komen. Deze maatregelen van voorzorg waren evenwel niet noodig geweest. De storm bedaarde, en hoewel met zware averij, de »Nina« bleef behouden.
De taal is onverbasterd gebleven; er wordt nog ten huidige dagen gesproken hetzelfde dialect als voor driehonderd jaren, een mengelmoes van Fransch, Duitsch en Hollandsch, met als overblijfselen uit den tachtigjarigen oorlog enkele Spaansche woorden als "den amigo" voor bureau van politie, een nina kinneke "klein kindje" en meer andere dergelijke uitdrukkingen.
De Nina was alleen, en de beide andere schepen zag men niet. De verschrikkelijke stormen van den vorigen winter hadden de algemeen gedeelde vrees vermeerderd, dat de twee schepen door de onstuimige golven waren verzwolgen. De onzekerheid was vreeselijk. Er was haast geen familie in Palos, waarvan niet een vriend of bloedverwant deelgenomen had aan den tocht.
Hij arbeidde ingespannen, met zijn gansche lichaam, in de onafgebroken wijzigingen zijn bedoeling uit het oog verliezend, opgegaan en verloren in het levende zonlicht overal om hem. «Nog een oogenblikje, nina," zei hij. De jonge moeder zong opnieuw haar kind in slaap. Ze hield de eene hand nog onder den tepel van haar ontbloote borst en met de andere steunde zij haar zuigeling.
Zeer neergedrukt door het verlies van de »Santa-Maria« zat den achtentwintigsten December Columbus in de kleine kajuit van de »Nina«, toen de goedhartige Kazike Guacanagari hem kwam bezoeken, en deze had zooveel medelijden met het leed des Admiraals, dat hij zijne tranen niet weerhouden kon.
Opeens echter klonk een kanonschot langs de stille wateren. De »Nina«, die nu vooruit voer, had het gelost, en tot overmaat van vreugd zag men, dat de vlag aan den mast geheschen werd, en dit was het teeken voor de »Santa Maria« en de »Pinta«, dat men »Land vooruit!« had. Met luid gejubel werden kanonschot en vlag begroet. Allen zagen uit, en ontdekten land.
Woord Van De Dag