Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
Columbus vond dat niet zoo heel erg; want goud zouden ze in overvloed vinden, als ze bij het fort La Navidad aangekomen waren. De achtergelaten Kolonisten zouden gedurende den tijd zijner afwezigheid van de goedige en hartelijke inboorlingen, op de gemakkelijkste wijze, groote schatten verzameld hebben.
La Navidad mocht dan verwoest, de Kolonisten mochten gedood zijn, niet alles was verloren, en veel kon nog goed gemaakt worden. Des morgens vroeg liet Columbus zich aan den wal brengen, waar hij van de waarheid der mededeeling dadelijk overtuigd werd, doch hoe alles in zijn werk gegaan was, vernam hij natuurlijk niet.
Zij schrikten erg, toen zij op de kust 4 lijken vonden, die bij onderzoek Europeanen bleken te zijn. Zij moeten dus tot het garnizoen behoord hebben, dat Columbus op La Navidad, slechts een paar mijlen westelijker gelegen, achtergelaten had. De somberste voorgevoelens omtrent het lot van die menschen waren nu opgewekt.
Lot van de kolonie. Achtste Hoofdstuk. Het leven te Hispaniola. 92 Verklaring van Guacanagari. Het opperhoofd verdacht. Ontsnapping van de vrouwelijke gevangene. Duisternis te Navidad. Onderzoekingstochten. De vloot zeilt. De stad Isabella gesticht. Woelig landingstooneel. Teleurgestelde verwachtingen. Tochten van Ojeda. Doortrekking van de vlakten. Lijden in de kolonie. Brief aan de koningen.
Dit vertrouwen belette evenwel niet, dat de Admiraal besloot om eene nieuwe sterkte niet op de plaats van het verwoeste La Navidad te bouwen. Niet al de Kolonisten toch waren vermoord, maar velen waren gestorven aan ziekten, die aan deze streek eigen bleken te zijn, vooral ook, omdat ze vrij laag en moerassig was.
Het opperhoofd Caonabo was een beslist vijand; en daarbij schrander en sluw. Zijn tocht ter vernieling van het Spaansche garnizoen op La Navidad was met groote bekwaamheid en volkomen goeden uitslag volbracht. Nu bleek het duidelijk, dat hij een macht bijeen verzamelde, om de Spanjaarden te verdelgen, die op zijn gebied waren gekomen en zich in het fort St. Thomas trachtten te verschansen.
De kleine vloot vertrok den 14en April 1494. Het bestuur over Isabella werd aan Don Diego Columbus toevertrouwd. De schepen voeren naar 't Westen, hielden zich een korten tijd te Monte Christo op, en wierpen het anker in de baai van La Navidad. Toen zij den 29sten de westelijkste kaap van St.
Dat La Navidad trok hem zóó machtig aan, dat hij er niet aan dacht om, nu hij de Caraïbische Eilanden gevonden had, ook dat groote vasteland op te zoeken, dat volgens de mededeelingen van Guacanagari en zijne vrienden in het Zuiden lag.
Reeds vóór zijn broeder bij hem kwam, zag Columbus een' inlander, die met een' Spaanschen kruisboog gewapend was, en terstond rees de bange gedachte bij hem op: »Zou ik wellicht te Isabella een tweede La Navidad vinden?« Die gedachte was niet zoo ongegrond. Hoe kwam die inlander aan een' kruisboog?
De sluwe Kaziken, hoewel nog buiten den twist gehouden, zagen zeer goed hoe erbarmelijk zwak de toestand der heele Kolonie was, zoodat Don Bartholomeus, wilde hij althans van Isabella geen tweede La Navidad gemaakt zien, verplicht was om tegenover de opstandelingen met de uiterste gestrengheid op te treden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek