Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Ze gingen samen de monum trap op, die naar het dek leidde, en werden door Mu met een vriendelijk woord ontvangen. "Ik ben altijd maar blij als er gasten aan boord zijn," zei Mu. "Dan sjouwt onze museumgids La het schip met hen rond en krijgt de stuurkamer in de eerste plaats een beurt." "Je zit hier ook wel erg eenzaam, hè?" vroeg Rob. "Jawel," antwoordde Mu, "maar dat is zoo erg niet.
Op eenigen bovenwaartschen afstand volgde De Vogel, alleen met Mu bemand. Men zat er gezellig bijeen in het rooksalon, behalve Naf, die zich in de stuurkamer bevond, en Li die naar de commandantshut was gegaan, toen Rob's oog op een groot, uitvoerig geschilderd portret viel, op welks lijst geschreven stond: "James Lane."
Dien 1en Januari, toen de dikke nevels die tot dusver boven de aarde hadden gehangen, wat opgetrokken waren, meldde Mu tegen het vallen van den avond, dat men eenigszins oostelijk van de koers was afgeweken en zich nu boven Midia bleek te bevinden, aan de Oostkust van Turkije.
Daarvoor moeten wij in de eerste plaats dankbaar zijn." "Daar zweefden wij nu honderden meters boven de aarde. Het was inmiddels geheel donker geworden, onze lichten, toen nog niet zoo volmaakt als nu, doorboorden slechts moeielijk den zwaren nevel. We bezaten ook nog niet die uitstekende middelen om ons te oriënteeren, en Mu kon in 't minst niet vaststellen waarheen hij ons bracht.
Soms plaagde de Kalif zijn' grootvizier zóó erg met zijn klepperen en zijn Mu Mu-geroep, dat de grootvizier waarschuwend den vinger opstak en riep: "Pas op maar, pas op! of ik vertel aan Mevrouw Kalif, wat we met elkaar besproken hebben voor de deur van het oude gebouw. U weet wel, waar prinses-nachtuil woonde."
Mu was intusschen weer in de richting van De Vogel gegaan, die hij niet gaarne langer dan hoog noodig was onbeheerd wilde laten. Toen hij er nog ongeveer tweehonderd meter van verwijderd was, voelden allen plotseling den grond onder hun voeten trillen; een geweldige slag weerklonk, die lang nadreunde, en een metershooge vlam verlichtte gedurende enkele seconden de omgeving.
De Kalif en de grootvizier richtten zich naar het oosten en bogen en bogen, tot de lange snavels de aarde raakten, maar met den mond brachten ze het niet verder dan tot: Mu Mu Mu! Geen van beiden kon zich het woord herinneren en de Kalif en de grootvizier waren en bleven ooievaars. Treurig wandelden de twee betooverden nu door de weide: ze wisten niet, wat in hunne ellende te beginnen.
Nu zette het luchtschip met den meesten spoed koers naar Marseille. Natuurlijk vertelde Mu, dat hij erg in de benauwdheid gezeten, en overal gezocht had, en de anderen moesten in kleuren en geuren hun avonturen vertellen. Gelukkig dat nu alles voorbij was, en men alweer een les in de voorzichtigheid had ontvangen. "Het ligt aan de aarde," zei Li ernstig.
Deze werd toegestaan." Zabern klapte in de handen, een deur ging open, en daar traden ze binnen! La, Lo, Mu, Naf, Nef en Nof! Men kan zich de vreugde van het weerzien voorstellen. Men drukte elkaar wederzijds de hand, vertelde honderd uit, en moest ten slotte door Zabern tot rede gebracht worden, die er op wees dat het reeds naar den middag liep.
Mu schoof nu een langwerpige metalen plaat opzij, die het bovenblad van een vlak voor hem staand tafeltje bedekte, en nu zag Rob een glazen oppervlak, waarover zich een reeks fotografische beelden voortbewoog, die hem aan een voorstelling met den bioscoop deden denken. Onwillekeurig riep hij dan ook uit: "Net een kinematograaf!" "Dat is het ook," zei Mu glimlachend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek