Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
«Het herderinnetje leidt hare kudde naar de weide,» sprak de dichter, «straks zal de landman zich naar het veld begeven, de Vlaamsche wever zal zijn getouw laten klapperen.» Jakob keek naar buiten en ademde met volle borst de heerlijke morgenlucht in, die in het gouden licht der opgaande zon over de vlakte stroomde.
De morgen klaarde met bleeken schijn, schijn zoo bleek en lijkachtig als slechts in Thessalië morgenschemert na heksennacht. Schijn, schimmebleek, of de dag huiverde te ontwaken en of Eos, de rozige, verbleekt was, door wat zij ried en aarzelde aan te zien.... Ik was het bergwoud afgedaald. Plotseling zag ik een wijde vlakte. Een streep van zonnegoud liep dwars door de grauwe morgenlucht.
Haastig ging zij verder; de omlaag hangende takken sloegen haar in het gezicht en schudden de dauw in hare blonde haren. De rand van haar kleed sleepte zwaar en vochtig achter haar aan; verder, altijd verder! Angstig zag zij rechts en links, en van tijd tot tijd klonk de naam haars broeders door de morgenlucht.
Ik begeer niet dat de wachten ons volgen. De zuivere morgenlucht verkwikt mij grotelijks!" Deconinck zijn Landvrouw volgende, begon haar over vele zaken te onderhouden; met zijn gewoon vernuft en welsprekendheid wist hij voor haar troostende dingen te vinden, en dreef alzo voor een ogenblik het zwart nadenken van haar.
Bus had Kaatje wel eens eventjes met dien schoenborstel...... maar..... 't Is gelukkig voor Kaatje dat ze er zoo schalks uitziet en zoo'n mooie rooie kleur heeft, want anders: "'t is een dierazie!" Kaatje vond de morgenlucht allerverkwikkendst. Met den huissleutel boven op de beide brieven; een schoonen boezelaar vóór, en een hagelwit mutsje op, stapt ze zeer langzaam het marktplein over.
"Kijk, kijk!" riep hij uit, "het is verwonderlijk, zooals de morgenlucht je op idées brengt; het is net, alsof ik mijn wijsje op het spoor ben. Even probeeren ...."
Van tijd tot tijd hoorde men geluiden, hetzij het gekerm van menschen, hetzij het gehinnik van paarden; ook het geschreeuw van kinderen drong door de frissche morgenlucht heen. Maroessia zag voor zich het vreeselijke schouwspel van een in brand gestoken dorp, rijke huizen in vlammen en ineenstortende hutten.
En, de schuimende snuit naar de breede borst gebogen, stapte Beiaard op den Nethedijk, en zijne groote pooten klopten plat en zwaar lijk hamers in het roode zand. Alles bewoog wat er aan was; het genoot en snoof de klare morgenlucht, en was spelend als een veulen, sloeg zijn kop omhoog en opzij, wipte zijn achterste pooten in de lucht, en hinnikte aanhoudend.
Ik slaagde er in, ongemerkt weg te schuilen en den korten nacht door te brengen op datzelfde terras, waar eens de geestverschijning de verschrikte schildwachten was voorbijgegleden. "Mij dacht, ik speur reeds morgenlucht" roept de geest in zijn onderhoud met Hamlet. Op het bastion liep een schildwacht op en neer, met eentonigen tred.
Dit was trouwens met allen het geval en na het morgengebed hield Nan zich bezig met het toebereiden van den maaltijd. De spijskaart was dezelfde als die van het souper van den vorigen dag, maar met den eetlust, die door de morgenlucht van het bosch gescherpt was, dacht niemand er aan om in dit opzicht lastig te zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek