Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 oktober 2025
Eenerzijds lag de oorzaak hierin, dat zij menschen waren van verschillende tijdperken. Belinski was in den waren zin des woords een man uit den tijd van '40; en Tolstoi, die eerst in de jaren na '50 de letterkundige loopbaan betrad, vond slechts volgers van Belinski, die de aantrekkingskracht van hun' voorganger misten.
Deze flauwe verhalen, die de schoonheid, de ware fantasie en den eenvoud misten van de andere romances, stonden tot deze in dezelfde verhouding als een menigte romans, uitgegeven in het begin der negentiende eeuw, tot die van Scott, die zij trachtten na te bootsen.
Ongeletterd was hij dus, maar wat hij bezat van nature, wat geen leeraar ter wereld bij machte was geweest hem aan te brengen en hetgeen zijn neuswijze broers misten, was zijn stijl de imperatoria brevitas, zooals Frédéric Masson dezen schrijftrant noemt; met zijn korte, krachtige glasheldere volzinnen, die als met de etsnaald het beeld teekenden, dat hij het leger wilde inscherpen.
Onze Vaderlandsche schilder Bakhuizen zou hier thans stof voor zijn uitmuntend pençeel gevonden hebben. Wij misten weinig door niet verder te kunnen komen: want men laat het kasteel d'If, thans niet dan met een bijzonder verlof, dat niet ligt te bekomen is, bezigtigen: omdat 'er Staatsgevangenen, in de zaak van de laatste conspiratie, op bewaard worden.
Het gebrek aan beschaving heeft de vrouwen van haar rechten beroofd, en het ontbrak haar aan beschaving, omdat zij die rechten misten." "U spreekt van rechten," zeide Sergej Iwanowitsch, "derhalve zoo wat rechten om gezworenen, leden der regeering, parlementsleden te worden...?" "Voorzeker!"
In de Jacoba-laan vertoonden zich de velen, die op en neer spanceerden, wijl zij den toegang misten tot het »beloofde land" de sociëteitstent.
Witte wolken, mauve bezoomd, met een beweeglijke klaarte binnen hunne trage lenden van dons, schoven op bogenhoogte door de lucht, borgen in hun misten de kleurdingen van den overkant, den ontzaglijken horizon van roerlooze reuzen.
"O, mijnheer De Ruyter," voegde hij er met een nauw merkbaren zucht bij, "men moet zich wel gelukkig gevoelen, als men zoo nuttig kan zijn als gij. Maar," vervolgde hij, zich tot den Raadpensionaris wendende, "ik zou zoodoende de oorzake mijner komst vergeten. Mijnheer De Witt! wij misten Uwe Edelheid gisteren op het buurtmaal. Men zeide mij, dat gij geïndisponeerd waart.
Hij sprak, na een poosje: Door al die mottigheid van mijn leven en door de misten van mijn zoekend gedacht, straalt, gelijk een dag-vol-zon, het gelaat en het hart van mijne tweede vrouw. Wanneer ik denk aan haar, zijn vol licht mijne duisterende oogen. God, om mij moed in te geven, heeft mij een zicht willen toonen van de Hemelsche Gewesten, en hij schonk mij den blik van mijne vrouw.
Ik ken wel lieden, die dat niet van zichzelve kunnen getuigen, die, in plaats van zich bij hunne kunst te houden, ook inwendige ziekten willen genezen, die een ouden trouwen knecht...." »Bevelen zijn mond te houden, en geduldig den avond af te wachten." Deze laatste in ernst gesprokene woorden misten hun doel niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek