United States or Bolivia ? Vote for the TOP Country of the Week !


't Horloge was weer in 't vest, en de eigenaar op weg, noar 's voaders huus woar ie bek-af oankwiem. Meeuwsen, met de vrouw, de meiden en de knechts, zaten al aan de wrungel met brood en koffie toen Gijs binnentrad. Na den maaltijd was er nog al 't een en ander te bepraten.

Meeuwsen trok de wanten uit, haalde het dubbelgekaste uurwerk uit den zak en zei: "Zou 't zoo um de tied zin dat de spoorweg kommen mot?" "Da' wee'k niet," antwoordde Gijs, die meende dat voader 't hum vroeg. De klerk, 'en vriendelijk mensch, begreep dat de vraag tot hem gericht was en zei: "Ha vrindje, je wilt zeggen de spoortrein; ja! dat zal zoo omme de tijd heenloopen.

"Jong! jong! jong!" dat waren de uitroepen, die vader en zoon Meeuwsen, als om strijd, deden hooren, toen de komieke Pias van Krassée naar het nokje van de tent klom, en daar allergeestigst! een kleermaker ging nabootsen.

"Kaartjes zien," hernam de conducteur. Meeuwsen begon te zuuken, te zuuken.... "'k Het ze toch zoo best geburgen," zei hij, alle zakken doorzoekende. "Nou laat maar zitten," hernam de conducteur, de man was erg koud en verlangde weer naar 't warme hoekje in den dichten wagen: "Als je ze straks maar toonen kunt." "Best!" zei Gerrit, die den man nou nog al vrindelik vond.

"Veuruut dan moar!" zei Gerrit, moed vattende, en 't ging weer trap op, trap op, zonder einde." Zin we d'r dan nog niet?" zuchtte Meeuwsen, toen Gijs de 45ste trap had geteld en men op een portaal was gekomen. "Rechts-om!" riep Karel, en wipte alweer hooger.