Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 oktober 2025
"Denkt ge?" vroeg Kaap Matifou, terwijl hij zijn vriend met verwonderde blikken poogde aan te kijken, wat bij de heerschende duisternis mislukte. "Waarachtig!... De voornaamste ontsnapt ons waarschijnlijk.... Gauw!... Gauw! Wij moeten ons haasten!" "Och kom, die kerels kunnen toch niet vliegen!" sprak Kaap Matifou gemelijk.
"Wij zouden u een misstap laten doen, die u het leven zou kunnen kosten, mijnheer Toronthal," antwoordde Pescadospunt. "Dat nooit!" "Dat nooit!" herhaalde Kaap Matifou. "Geloof ons, inderdaad, dat nooit!" De slimme Pescadospunt was op dit voorval, hetwelk zijne instructiën niet voorzien konden, natuurlijk niet voorbereid geweest.
"Drommels, ik ben niet sterk genoeg, om complimenten van dat gehalte in ontvangst te nemen, terwijl gij..." "Nu terwijl ik?" vroeg Kaap Matifou, terwijl hij zijne mouwen opstroopte en zijne Hercules-armen met welgevallen beschouwde. "Nu, ga voort, terwijl ik?..." "Kom, laten wij onzen tuin gaan bebouwen en verzorgen", zei Pescadospunt lachende. "Daar zullen die cyclopen-armen te pas komen.
Zij waren behoorlijk gekleed in een gelegenheidspakje, dat zij van Arabische stoffen vervaardigd hadden, en hoopten op daverende toejuichingen. "Je zult toch niet te zeer verroest wezen?" had Pescadospunt alvorens te beginnen aan Kaap Matifou gevraagd. "Verroest?... Wat meen je?" had de reus gevraagd. "Ik ben toch geen oude spijker, denk ik?"
"Dat is zelfs zeer waarschijnlijk.... Dat bespaart ons de moeite, dunkt me." "Welnu, Kaap Matifou, gij den eenen en ik den anderen. Dan hebben wij ze beiden." Maar Sarcany was stil blijven staan.... Hij had iets gehoord ... en wilde niet herkend worden.... Plotseling ontsnapte een ijselijke vloek aan zijne lippen.
"Zeker.... Maar, wees gerust, ik zal bij hem blijven. Als ik dat beloof, gebeurt het ook." "Zonder te eten?"... "Drommels, zonder eten?... Maar alles wel beschouwd, wat zal dat er toe doen?" "Zoo zonder ontbijt?" "Bah, als ik hedenochtend niet ontbijt", antwoordde de reus, "zal ik van avond bij het diner mijn schade inhalen. Ik zal dan voor twee eten." "En als gij niet dineert, Kaap Matifou?
Inderdaad, slechts God, zooals Maria Ferrato zeide, kon dien toestand ontwikkelen. De werkelijke staat der kleine volkplanting zou slechts onvolkomen in het licht gesteld zijn, wanneer vergeten werd melding te maken van Pescadospunt en van Kaap Matifou. Die behoorden toch in het kader van het personeel van het eiland Antekirrta te huis.
De bankier verliet een kwartier later het gekasematteerde vertrek, dat hem tot gevangenislokaal diende, waarbij Kaap Matifou met zijne breede hand de vuist van den misdadiger als in een schroef geklemd hield, en volgde gedwee zijn geleider door de groote straat van Artenak, naar de Raadzaal. De bankier had aan Luigi gevraagd, waarheen men hem voerde, maar had daarop geen antwoord bekomen.
Wat ook nog te vertellen van Pescadospunt en Kaap Matifou, die tot de meest notabelen van de Antekirrtsche volkplanting behoorden? Als die twee goedige wezens iets betreurden, dan was het, dat zij de gelegenheid niet meer hadden, om zich toe te wijden aan, of zich op te offeren voor hem, die hen zulk eene toekomst bereid had!
"Ge moet eene mooie vrouw hebben, maar onmetelijk van omvang... Mevrouw Kaap Matifou moet iets kolossaals zijn, niet waar?... Zoo iets als een klokketoren! Wat denkt ge er van?" "Dat ge andermaal spot!" "Neen, Kaap van mijn hart, wij zullen je zoo'n vrouw bij de Patagoniers gaan zoeken!" "Loop naar den duivel! Dan ben je met je plagerijen een eind uit de buurt! Goede reis!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek