Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Beroemd waren de laconische wapenen, schoeisel en mantels. Laconica was de militaire grieksche staat bij uitnemendheid; de zoog. wetten van Lycurgus waren er bij uitstek op aangelegd, soldaten te vormen. Onder de bijzondere eigenaardigheden behooren: de opvoeding der knapen vanwege den staat, de gemeenschappelijke maaltijden of syssitia, de wetten tegen weelde.
Daar Lycurgus wel begreep, dat de rijken niet gemakkelijk te bewegen zouden zijn, om hunne schatten in goud en zilver ter algemeene verdeeling op te brengen, schafte hij de gouden en zilveren munten af en voerde ijzeren geld in, 't welk zóó zwaar was, dat men, om eene waarde van 500 gulden te vervoeren, een tweespans-wagen moest gebruiken.
Op kosten van het Duitsche rijk is Olympia in 1875-1881 volledig opgegraven. Zie ook Elis. Olympia, ta Olympia, de olympische spelen, oorspronkelijk een feest ter eere van den pelasgischen Zeus, later verbonden met lijkfeesten ter nagedachtenis van Pelops, vervolgens door Heracles vernieuwd, en eindelijk door Lycurgus van Sparta en Iphitus van Elis voor goed geregeld.
Zij verleende in de onderzeesche woning van haar vader een schuilplaats aan Dionysus, toen hij door Lycurgus vervolgd werd, en aan Hephaestus, toen hij door Zeus uit den hemel geworpen was. Op hare smeekingen liet Zeus, toen Achilles door Agamemnon beleedigd was, de Grieken voor Troje tot den hoogsten nood komen, totdat aan Achilles eene schitterende voldoening gegeven was. Thettai, z. epikleros.
Solon wijdde al zijn gedachten aan het heil van den staat. Hij was niet, evenals Lycurgus, van meening, dat men het geld moest minachten, maar veeleer, dat men het zóó zorgzaam en verstandig moest gebruiken, dat er geen gebrek aan was, als men het noodig had.
Daarna nam Lycurgus maatregelen, om te zorgen, dat de Spartanen aan tafel geen lekkernijen gebruikten, en daarom liet hij ze allen, zoowel koningen als gewone burgers, in het publiek eten, en werden hun dezelfde gerechten voorgezet.
Niemand mocht in zijn eigen huis eten, maar men kwam op bepaalde uren op eene bepaalde plaats te zamen, waar eenvoudige maar krachtige spijzen werden voorgediend. De hoofdschotel was eene zwarte soep. Deze wel wat willekeurige wetten verwekten bij de aanzienlijken eene hevige verbittering tegen Lycurgus. Eens zelfs sloeg een hartstochtelijk jongeling, Alkandros, hem met een wapen het oog uit.
Op zekeren dag, nadat Lycurgus een oud man was geworden, riep hij het volk te zamen en zeide: "Er is nog één zaak, die noodig is voor het geluk van den staat. Die zaak is nog van veel meer gewicht dan alles wat geschied is; maar wat het is, kan ik niet vertellen, voordat ik uit Delphi ben teruggekeerd. Wilt gij plechtig zweren, dat gij aan de wetten zult gehoorzamen tot na mijn terugkomst?"
Dit was juist het doel van Lycurgus, want volgens zijne meening kweekten handel en omgang met vreemde volken allerlei ondeugden aan. Ten einde weelde en onmatigheid met kracht te kunnen tegengaan, voerde hij gemeenschappelijke maaltijden in.
Lycurgus wist, dat de goede smaak van zijn landgenooten hen niet zou toestaan, kostbare meubels te brengen in een woning, waarvan de deuren niet goed zouden passen, en de zolderingen uit niets anders dan uit ruwe houtblokken zouden bestaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek