Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Er verdwijnen twee kosters en 'uwe weleerwaardigheid' zegt niets... En u, mijnheer de Capitán... 't Is ook waar dat u..." En hij voleindigde zijn zin niet, maar barstte in lachen uit, terwijl hij zijn lepel diep in 't roode vruchtvleesch van een wilde papaja stak. "De zaak is dat ik verantwoordelijk ben voor 't geld..."
De lepels, die na de soep zijn weggenomen, worden niet teruggegeven vóór dat de vladen aan de beurt zijn om gediend te worden: dan legt men een dessertlepel, die kleiner dan een gewone lepel is, op ieder bord dat men rondzet. De maderaglazen worden, gebruikt zijnde, weggenomen.
Voor het beslaan moet men een diepen pot en een vlakken houten lepel hebben, en alles dooreenslaan, behalve het schuim van het eiwit.
Hierin zet men nu zooveel appelen naast elkander als de pan kan bevatten, laat ze 10 minuten op de eene zijde koken, en keert ze dan met een lepel om, zoodat de andere zijde gaar wordt. Het vuur moet matig zijn en, als zij niet geheel onderliggen, moet men ze telkens bedruipen.
Om boter tot schuim te roeren, zet men haar een oogenblik op den wasem van kokend water, waar zij week wordt, zonder te smelten, en wrijft haar dan met een houten lepel tot er blazen op komen. Om te voorkomen dat er soms een bedorven ei in een baksel mogt geraken, is het goed om de eijeren niet te breken boven den beslagpot, maar om ieder ei boven een afzonderlijk bord te openen.
Een poosje later liep hij het keukentje binnen en kwam weldra met een tinnen lepel terug. Nu kende zijn genot geene grenzen meer. Hij schepte het water van den eenen plas in den anderen, stak af en toe een lepel vol in den mond, en zag ten slotte de klompen van de baker staan. Vol moed toog hij aan het werk.
"Ze mogen me dwingen schoenen te dragen en mijn leven lang niets anders te drinken dan van die paardenpies, die ze bier noemen, als ik me ooit pilibistiro laat noemen!" zwoer onze boer terwijl hij zijn vuisten balde. "Nou, als ik Don Crisóstomo was, zoo rijk was, en Spaansch kende als hij, en vlug kon eten met mes en lepel zooals hij, dan lachte ik om vijf pastoors bij elkaar!"
Maar ik dacht er niet langer aan, want vrouw Barberin had den lepel in den pot gedompeld en liet een breeden stroom van het witte beslag in de pan vloeien, en dit hield mij te veel bezig om op iets anders te letten. Er werd met een stok op de deur gebonsd en terstond daarop werd zij met een ruk geopend. Wie is daar? vroeg vrouw Barberin zonder zich om te keeren.
Zij geleken elkander sprekend, en waren alleen te onderscheiden omdat zij vóór het inslapen verschillende zoetigheden gegeten hadden: de oudste een stukje suiker, de tweede een beetje stroop, en de jongste een lepel honing.
Tusschen twee teugen in roerde zij telkens de suiker. Het overschot der suiker at zij ten slotte van den kleinen lepel. Nauw was zij hiermede klaar, of zij moest alweer dansen. Van toen af heeft zij wel anderhalf uur lang bijna onafgebroken gedanst. En daarna zag zij mijn kameraad Kreel voor zich staan. Zij merkte hem pas nu op in de danszaal.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek