Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 31 mei 2025


Wij sloegen den weg in naar Léon, vervolgens dien naar Palencia en kwamen na tien dagen te Sévorbe, vanwaar wij ons den volgenden morgen naar mijn landgoed begaven, dat niet meer dan drie mijlen ver was.

Ik ben in Engeland op een klein landgoed te Nottinghamshire geboren. Toen ik 14 jaar was, stuurde mijn vader mij naar de Hoogeschool te Cambridge. Zoo kreeg ik dus al heel vroeg den smaak van het reizen te pakken. Maar mijn vader had geen geld genoeg om mij te laten afstudeeren, en daarom deed hij mij drie jaren later bij een Londenschen chirurgijn in de leer.

Gebruikelijk werd de opneming eener clausule in de huwelijks-contracten, waarbij de vrouw zich het recht voorbehield, haar man niet te volgen als hij op zijn landgoed in de provincie verblijf hield.

Calandrino zeide er een landgoed voor te willen koopen en met alle makelaaars van Florence onderhandelde hij of hij tienduizend goudguldens had te verteren, maar de zaak sprong af, toen men hem den prijs voor het landgoed gevraagd had.

Zooals altijd, wijst gij mij ook nu weder den rechten weg. Het is waar, ik had het mij verrukkelijk schoon voorgesteld op het landgoed dat wij Irenia Vrede-oord noemden, of te Kanopus in het lieve, kleine paleis, de jaren die mij nog gegeven zullen worden, in rust door te brengen, en terug te keeren tot alles wat onze kinderjaren zoo heerlijk heeft gemaakt.

In een' brief van Toerghenjeff aan Fet lezen wij: "En Leo Tolstoi gaat voort met zijne eigenaardigheden; dat is hem zeker aangeboren. Wanneer zal hij eens ophouden in de lucht te zweven en vasten bodem onder zijne voeten voelen." In den winter van 1860 bracht het echtpaar Fet een bezoek op Jasnaja Paljana, dat zij moesten passeeren als zij van hun landgoed naar de stad gingen.

Deze beantwoordde eene vraag der Engelsche, door te kennen te geven, dat zij zich weer wel gevoelde en dat zij morgen naar het landgoed zouden vertrekken; toen zette zij zich naast het kind neder en begon voor hetzelve de stop op de waterkaraf rond te draaien.

Een Russische dame zei mij eens: "Op een klein landgoed van honderd-vijftig boeren, waar ik nooit kom, heb ik veertig kamervrouwen, die letterlijk niets uitvoeren." Zij zijn zoo weinig in tel, dat de banken alleen voorschot geven op mannelijke lijfeigenen; de vrouwelijke kan men op den koop toe krijgen.

Ik wil het niet in 't geheim doen, maar openlijk verklaren dat ik mijn landgoed verkoop om Rusland te verlaten, waar wij het eene oogenblik niet weten wat ons het anderen zal overkomen." Aan het slot van dezen langen brief schrijft Tolstoi nog, dat de chef der gendarmes met eene voortzetting van het onderzoek gedreigd had, totdat men gevonden zou hebben wat verborgen was.

En hoe vaak ze ook stilstond onderweg en zichzelf mijlen ver wenschte, eindelijk kwam ze daar toch aan. Op Nääs was er veel leven en beweging onder de deelnemers aan de cursussen. Ze kwamen van verschillende kanten, en nu zouden hun kamers worden aangewezen in villa's en hutjes, die bij het groote landgoed hoorden.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek