Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
Meneer Rustig, daar gij in de meening verkeert dat de krijgsartikelen al de wetten en voorschriften van den dienst behelzen, wil ik aannemen dat gij uit onwetendheid gedwaald hebt.
Jack, die van den kapitein gehoord had, dat die krijgsartikelen de wetten en voorschriften van den dienst waren, waaraan kapitein, officieren en scheepsvolk allen gelijkelijk onderworpen waren, volgde met gespannen aandacht de voorlezing van den schrijver.
Toen Jack afscheid nam van Jolliffe haalde hij zijn krijgsartikelen voor den dag en gaf ze hem ten geschenke met den wensch, dat ze hem evenveel dienst mochten bewijzen, als ze hemzelf hadden gedaan.
"Met uw verlof, meneer," vervolgde Jack, "de kapitein heeft me meegedeeld, dat de krijgsartikelen de voorschriften waren, waaraan iedereen in dienst gebonden was. Nu heb ik ze zoo dikwijls overgelezen, dat ik ze haast van buiten ken, en er staat geen woord in over dat den mast inzenden." Jack haalde meteen de krijgsartikelen uit zijn zak en sloeg ze op.
De matrozen, die beseften in welk een gevaar zij hadden verkeerd, luisterden deemoedig naar de verwijten van Jack en om des te meer op hun gemoed te werken, haalde hij de krijgsartikelen voor den dag en las hun al wat op dronkenschap betrekking had van het begin tot het einde voor; maar zij hadden 't aan gangboord al zoo dikwijls hooren voorlezen, dat het niet den vereischten indruk maakte.
"Wil je den mast in gaan, meneer, of niet?" zei Smallsole. "Wilt u me eens wijzen, wat daarvan in de krijgsartikelen staat? Hier zijn ze, meneer." "Ik zeg je nog eens, meneer, den mast in, of anders zal ik je in een broodzak laten ophijschen." "Van broodzakken komt niets in de krijgsartikelen voor, meneer, maar ik zal u zeggen wat er wél in staat."
"'t Is maar een voorloopige aanstelling, Jack," zei hij; "misschien wordt ze niet bekrachtigd." Jack zwoer bij al de krijgsartikelen, dat 't wel degelijk gebeuren zou; maar Martin bleef volhouden, dat 't nooit zoo ver zou komen. "Neen, neen," zei hij, "ik wist wel, dat ik 't nooit tot stuurman zou brengen.
De krijgsartikelen heeten een richtsnoer voor allen zonder onderscheid maar de stuurman vergrijpt zich bij herhaling aan artikel twee en loopt vrij, terwijl ik gestraft moet worden, omdat ik iets weiger te doen wat niet in de artikelen wordt vermeld. Hoe kon ik weten, dat ik voor straf den mast in moest! te meer daar de kapitein beweerd heeft, dat hij alleen tot straffen gerechtigd is.
"'t Is wat moois, meneer Rustig, we gaan allen naar den kelder met die vervloekte dronken zwijnen; maar wacht, ik zal ze een beetje opfrisschen." Hij schepte eenige putsen water, die hij over de scheepsbemanning uitsmeet en dat scheen hen weer bij zinnen te brengen. "Een vergrijp tegen de krijgsartikelen," zei Jack; "ik zal ze die morgenochtend weer eens voorlezen."
»Ik ben het met uwe gevolgtrekkingen niet eens," zeide Talbot; »de krijgsartikelen zeggen duidelijk, dat op desertie de doodstraf staat." »Dat is waar," zeide ik, »maar die staat ook op andere overtredingen; maar al die misdrijven dienen eerst voor een krijgsraad bewezen te worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek