Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Haar halve maan daalt ter kim, haar ster gaat onder. En zoo moet het elk volk gaan, dat de woorden der scheppingsgeschiedenis niet ter harte neemt: "God schiep den mensch naar zijn beeld, man en vrouw schiep Hij ze, en God zegende hen en zeide tot hen: Weest vruchtbaar en vermenigvuldigt, en vervult de aarde en onderwerpt u haar!"
De slaven lagen te rusten. Tegen het avond-rood, dat de kim in vlammen deed oplaaien, teekenden de kleinste rechtstandige voorwerpen zich zwart af. Antipas onderscheidde de zoutpannen aan de overzijde der Doode Zee, maar de tenten der Arabieren zag hij niet meer. Waren ze wellicht heengetogen? De maan ging op. Rust daalde in zijn hart. Phanuel bleef neerslachtig staan, met de kin op de borst.
In de landen binnen den poolcirkel maken zij gedurende het jaargetijde, waarin de zon niet beneden de kim daalt, nauwelijks eenig onderscheid tusschen de uren van den dag en die van den nacht. De Vogel, die met een stem begaafd is, begroet de komst van den morgen met zijn gezang. Eerst nadat hij gezongen heeft begint hij voedsel te zoeken.
Ten acht uren was de zon nog niet boven de kim gerezen; het begon weer hoe langer hoe harder te regenen; de gidsen trokken weer door de rietbosschen heen en weder, en eindigden met te erkennen, dat zij gisteravond, in plaats van naar het oosten, naar het westen waren getrokken.
Nu was de zon boven de kim gerezen en haar stralen hadden de velden met heldere kleuren verlicht, door het venster der zaal kwam ook genoeg klaarheid om al de voorwerpen die tegen de grond lagen, te onderscheiden. Met de hoop van de jonge maagd nu beter te kunnen zien, ging de ridder naar de zaal.
Allen keerden dan ook naar boord terug, nadat de zon was ondergegaan achter een donkere kim, die door de deinende golven, welke uit volle zee aanrolden, nog onzuiverder gemaakt was. De nacht werd rustig doorgebracht in de kleine kreek, die door de ribben van Clam-Shell gevormd was. Daags daarna, den 7den September, werd tot een zeer ernstige verkenning van het eilandje besloten.
En dat die duisternis zich uitbreidde over eene groote uitgestrektheid, blijkt daaruit, dat, hoewel de zon boven onze hoofden stond, niet de minste verlichting aan den hemel, niet het minste spoor van diffuus licht aan de kim te zien was. Overal de dichte nachtelijke sluier! Overal een hemel zonder sterren! En deze afschuwelijke nacht duurde achttien uren!
Het oog kon de uitgestrektheid van dit ontzaglijk gevaarte niet meten, reeds waren de voorsten op de kim onvatbaar geworden eer de laatsten uit de verschansing gingen, het duurde meer dan een uur tijds. Duizenden zwepende wimpels dreven in de wind boven het reizend leger, en de zon spiegelde zich met luisterlijke gloed in de uitrusting der trotse benden.
Dit gevecht had slechts enige ogenblikken geduurd, want de slagen der strijders waren zonder tussenpoos geweest; diensvolgens was de zon nog niet boven de kim, en de velden waren nog niet met haar stralen verlicht, echter klommen de dampen reeds boven het woud, en de toppen der bomen kleurden zich met lieflijker groen.
En Dora dacht hoe de zon groot, rood en koud had gestaan in December, laag boven de kim, om vier uur en verging in een kouden nevel en verdween, zwak en weerloos. Maar dat was lang geleden. En hoe in den winter de menschen om vier uur hun lichten aandoen en hopen dat 't nog weer eens dag zal worden. Maar nu wist ze al weer zeker dat de zon zou opkomen den volgenden morgen. En dan, wat dan nog?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek